USTAWA Ordynacja Podatkowa (tekst jednolity)

z dnia 29 sierpnia 1997 r.

<< WSTECZ <SPIS TREŚCI>

Rozdział 7

Przywrócenie terminu

Art. 161.  (uchylony).

Art. 162.  § 1. W razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy.

§ 2. Podanie o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi. Jednocześnie z wniesieniem podania należy dopełnić czynności, dla której był określony termin.

§ 3. Przywrócenie terminu do złożenia podania przewidzianego w § 2 jest niedopuszczalne.

§ 4. Przepisy § 1-3 stosuje się do terminów procesowych.

Art. 163.  § 1. W sprawie przywrócenia terminu postanawia właściwy w sprawie organ podatkowy.

§ 2. W sprawie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia postanawia ostatecznie organ podatkowy właściwy do rozpatrzenia odwołania lub zażalenia.

§ 3. Na postanowienie, o którym mowa w § 1, służy zażalenie.

Art. 164.  Przed rozpatrzeniem podania o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia organ podatkowy pierwszej instancji, na żądanie strony, może wstrzymać wykonanie decyzji lub postanowienia.

Rozdział 8

Wszczęcie postępowania

Art. 165.  § 1. Postępowanie podatkowe wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu.

§ 2. Wszczęcie postępowania z urzędu następuje w formie postanowienia.

§ 3. Datą wszczęcia postępowania na żądanie strony jest dzień doręczenia żądania organowi podatkowemu, z zastrzeżeniem art. 165a.

§ 3a. O wszczęciu postępowania na wniosek jednej ze stron organ podatkowy zawiadamia wszystkie pozostałe osoby będące stroną w sprawie.

§ 3b.  (152) Datą wszczęcia postępowania na żądanie strony wniesione za pomocą środków komunikacji elektronicznej jest dzień otrzymania żądania przez organ podatkowy lub przez jednostkę informatyczną obsługi administracji podatkowej.

§ 4. Datą wszczęcia postępowania z urzędu jest dzień doręczenia stronie postanowienia o wszczęciu postępowania.

§ 5. Przepisów § 2 i § 4 nie stosuje się do postępowania w sprawie:

  1)   ustalenia zobowiązań podatkowych, które zgodnie z odrębnymi przepisami ustalane są corocznie, jeżeli stan faktyczny, na podstawie którego ustalono wysokość zobowiązania podatkowego za poprzedni okres, nie uległ zmianie;

  2)    (153) umorzenia zaległości podatkowych w przypadkach, o których mowa w art. 67d § 1.

§ 6. W postępowaniu przed organami celnymi w sprawach dotyczących podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego z tytułu importu towarów, w przypadku, o którym mowa w art. 23 ust. 2 Prawa celnego, organ celny nie wydaje postanowienia o wszczęciu postępowania. Za datę wszczęcia postępowania przyjmuje się datę przyjęcia zgłoszenia celnego.

§ 7.  (154) Organ podatkowy nie wydaje postanowienia o wszczęciu postępowania w przypadku złożenia zeznania podatkowego przez podatników podatku od spadków i darowizn. W tym przypadku za datę wszczęcia postępowania przyjmuje się datę złożenia zeznania.

Art. 165a.  § 1. Gdy żądanie, o którym mowa w art. 165, zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z jakichkolwiek innych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ podatkowy wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

§ 2. Na postanowienie, o którym mowa w § 1, służy zażalenie.

Art. 166.  § 1. W sprawach, w których prawa i obowiązki stron wynikają z tego samego stanu faktycznego oraz z tej samej podstawy prawnej i w których właściwy jest ten sam organ podatkowy, można wszcząć i prowadzić jedno postępowanie dotyczące więcej niż jednej strony.

§ 2. W sprawie połączenia postępowań organ podatkowy wydaje postanowienie, na które służy zażalenie.

Art. 166a.  W postępowaniu przed organami celnymi, w sprawach dotyczących podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego z tytułu importu towarów, stosuje się przepis art. 90 Prawa celnego.

Art. 167.  § 1. Do czasu wydania decyzji przez organ pierwszej instancji strona może wystąpić o rozszerzenie zakresu żądania lub zgłosić nowe żądanie, niezależnie od tego, czy żądanie to wynika z tej samej podstawy prawnej co dotychczasowe, pod warunkiem że dotyczy tego samego stanu faktycznego. Termin określony w art. 139 § 1 biegnie na nowo od dnia rozszerzenia zakresu lub zgłoszenia nowego żądania.

§ 2. Odmowa uwzględnienia żądania w sprawie zmiany zakresu postępowania następuje w drodze postanowienia. Nieuwzględnione żądanie wszczyna odrębne postępowanie podatkowe; przepisy art. 165 § 1-3b stosuje się odpowiednio.

Art. 168.  § 1.  (155) Podania (żądania, wyjaśnienia, odwołania, zażalenia, ponaglenia, wnioski) mogą być wnoszone na piśmie, telegraficznie lub za pomocą dalekopisu, telefaksu, środków komunikacji elektronicznej albo za pomocą formularza umieszczonego na stronie internetowej właściwego organu podatkowego lub jednostki informatycznej obsługi administracji podatkowej, umożliwiającego wprowadzenie danych do systemu teleinformatycznego tego organu lub jednostki, a także ustnie do protokołu.

§ 2. Podanie powinno zawierać co najmniej treść żądania, wskazanie osoby, od której pochodzi, oraz jej adresu (miejsca zamieszkania lub pobytu, siedziby albo miejsca prowadzenia działalności), a także czynić zadość innym wymogom ustalonym w przepisach szczególnych.

§ 3. Podanie wniesione pisemnie albo ustnie do protokółu powinno być podpisane przez wnoszącego, a protokół ponadto przez pracownika, który go sporządził. Jeżeli podanie wnosi osoba, która nie może lub nie umie złożyć podpisu, podanie lub protokół podpisuje za nią inna osoba przez nią upoważniona, czyniąc o tym wzmiankę obok podpisu.

§ 4.  (156) Organ podatkowy obowiązany jest potwierdzić wniesienie podania, jeżeli wnoszący je tego zażąda. Organ podatkowy lub jednostka informatyczna obsługi administracji podatkowej poświadcza, w formie elektronicznej, wniesienie podania za pomocą środków komunikacji elektronicznej albo za pomocą formularza umieszczonego na stronie internetowej właściwego organu podatkowego.

§ 5.  (157) Do podań wnoszonych w formie elektronicznej stosuje się odpowiednio przepis art. 3b.

Art. 169.  § 1. Jeżeli podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa, organ podatkowy wzywa wnoszącego podanie do usunięcia braków w terminie 7 dni, z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

§ 1a. Jeżeli podanie nie zawiera adresu, organ pozostawia je bez rozpatrzenia. W tym przypadku nie dokonuje się wezwania, o którym mowa w § 1, oraz nie wydaje postanowienia, o którym mowa w § 4.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się również, jeżeli strona nie wniosła opłat, które zgodnie z odrębnymi przepisami powinny zostać uiszczone z góry.

§ 3. Organ podatkowy rozpatrzy jednak podanie niespełniające warunku, o którym mowa w § 2, jeżeli:

  1)   za niezwłocznym rozpatrzeniem podania przemawia interes publiczny lub ważny interes strony;

  2)   wniesienie podania stanowi czynność, dla której jest ustanowiony termin zawity;

  3)   podanie wniosła osoba zamieszkała za granicą.

§ 4. Organ podatkowy wydaje postanowienie o pozostawieniu podania bez rozpatrzenia, na które przysługuje zażalenie.

Art. 170.  § 1. Jeżeli organ podatkowy, do którego podanie wniesiono, jest niewłaściwy w sprawie, powinien niezwłocznie przekazać je organowi właściwemu, zawiadamiając o tym wnoszącego podanie.

§ 2. Podanie wniesione do organu niewłaściwego przed upływem terminu określonego przepisami prawa uważa się za wniesione z zachowaniem terminu.

Art. 171.  § 1. Jeżeli podanie dotyczy kilku spraw podlegających załatwieniu przez różne organy, organ podatkowy, do którego wniesiono podanie, rozpatruje sprawę należącą do jego właściwości. Równocześnie organ podatkowy zawiadamia wnoszącego podanie, że w sprawach innych powinien wnieść odrębne podanie do właściwego organu, informując go o treści § 2.

§ 2. Jeżeli organ podatkowy otrzyma podanie złożone zgodnie z zawiadomieniem, o którym mowa w § 1, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, podanie uważa się za złożone w dniu wniesienia pierwszego podania, z tym że nie wywołuje ono skutków w postaci skrócenia terminów określonych w art. 139 § 1 i 3.

§ 2a. Jeżeli podanie dotyczy kilku spraw, w tym spraw niepodlegających załatwieniu przez organy podatkowe, organ podatkowy, do którego wniesiono podanie, zawiadamia wnoszącego, że w tych sprawach powinien wnieść odrębne podanie do właściwego organu, informując go o treści art. 66 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego.

§ 3. Jeżeli podanie wniesiono do organu niewłaściwego, a organu właściwego nie można ustalić na podstawie danych zawartych w podaniu, albo gdy z podania wynika, że właściwym w sprawie jest sąd, organ podatkowy zwraca podanie osobie, która je wniosła, z odpowiednim pouczeniem. Zwrot podania następuje w formie postanowienia, na które służy zażalenie.

§ 4. Organ podatkowy nie może zwrócić podania z tej przyczyny, że właściwy jest sąd powszechny, jeżeli w tej sprawie sąd uznał się za niewłaściwy.

Rozdział 9

Protokoły i adnotacje

Art. 172.  § 1. Organ podatkowy sporządza zwięzły protokół z każdej czynności postępowania mającej istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, chyba że czynność została w inny sposób utrwalona na piśmie.

§ 2. W szczególności sporządza się protokół:

  1)   przyjęcia wniesionego ustnie podania;

  2)   przesłuchania strony, świadka i biegłego;

  3)   oględzin i ekspertyz dokonywanych przy udziale pracownika organu podatkowego;

  4)   ustnego ogłoszenia postanowienia;

  5)    (158)  rozprawy.

Art. 173.  § 1. Protokół sporządza się tak, aby z jego treści wynikało, kto, kiedy, gdzie i jakich czynności dokonał, kto i w jakim charakterze był przy nich obecny, co i w jaki sposób w wyniku tych czynności ustalono i jakie uwagi zgłosiły obecne osoby.

§ 2. Protokół odczytuje się wszystkim osobom obecnym, biorącym udział w czynności urzędowej, które powinny następnie protokół podpisać. Odmowę lub brak podpisu którejkolwiek osoby należy omówić w protokóle.

Art. 174.  § 1. Protokół przesłuchania powinien być odczytany i przedłożony do podpisu osobie zeznającej niezwłocznie po złożeniu zeznania.

§ 2. W protokółach przesłuchania osoby, która złożyła zeznanie w języku obcym, należy podać w przekładzie na język polski treść złożonego zeznania oraz wskazać osobę i adres tłumacza, który dokonał przekładu. Tłumacz powinien podpisać protokół przesłuchania.

Art. 175.  Organ podatkowy może zezwolić na dołączenie do protokółu zeznania na piśmie podpisanego przez zeznającego oraz innych dokumentów mających znaczenie dla sprawy.

Art. 176.  Skreśleń i poprawek w protokóle należy tak dokonywać, aby wyrazy skreślone i poprawione były czytelne. Dokonanie skreśleń i poprawek powinno być potwierdzone w protokóle przed jego podpisaniem.

Art. 177.  Czynności organu podatkowego, z których nie sporządza się protokółu, a które mają znaczenie dla sprawy lub toku postępowania, utrwala się w aktach w formie adnotacji podpisanej przez pracownika dokonującego tych czynności.

Rozdział 10

Udostępnianie akt

Art. 178.  § 1. W każdym stadium postępowania organ podatkowy obowiązany jest umożliwić stronie przeglądanie akt sprawy oraz sporządzanie z nich notatek, kopii lub odpisów.

§ 2. Czynności określone w § 1 dokonywane są w lokalu organu podatkowego w obecności pracownika tego organu.

§ 3. Strona może żądać uwierzytelnienia odpisów lub kopii akt sprawy lub wydania jej z akt sprawy uwierzytelnionych odpisów.

Art. 179.  § 1. Przepisów art. 178 nie stosuje się do znajdujących się w aktach sprawy dokumentów objętych ochroną tajemnicy państwowej, a także do innych dokumentów, które organ podatkowy wyłączy z akt sprawy ze względu na interes publiczny.

§ 2. Odmowa umożliwienia stronie zapoznania się z dokumentami, o których mowa w § 1, sporządzania z nich notatek, kopii i odpisów, uwierzytelniania odpisów i kopii lub wydania uwierzytelnionych odpisów następuje w drodze postanowienia.

§ 3. Na postanowienie, o którym mowa w § 2, służy zażalenie.

Rozdział 11

Dowody

Art. 180.  § 1. Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

§ 2. Jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia, organ podatkowy odbiera od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania; przepis art. 196 § 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 181.   (159) Dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem art. 284a § 3, art. 284b § 3 i art. 288 § 2, oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.

Art. 182.  § 1. Jeżeli z dowodów zgromadzonych w toku postępowania podatkowego wynika potrzeba uzupełnienia tych dowodów lub ich porównania z informacjami pochodzącymi z banku, bank jest obowiązany na pisemne żądanie naczelnika urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celnego do sporządzenia i przekazania informacji dotyczących strony postępowania w zakresie:

  1)   posiadanych rachunków bankowych lub rachunków oszczędnościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków;

  2)   posiadanych rachunków pieniężnych lub rachunków papierów wartościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków;

  3)   zawartych umów kredytowych lub umów pożyczek pieniężnych, a także umów depozytowych;

  4)   nabytych za pośrednictwem banków akcji Skarbu Państwa lub obligacji Skarbu Państwa, a także obrotu tymi papierami wartościowymi;

  5)   obrotu wydawanymi przez banki certyfikatami depozytowymi lub innymi papierami wartościowymi.

§ 2.  (160) Przepisy § 1 stosuje się odpowiednio do zakładów ubezpieczeń, funduszy inwestycyjnych i banków prowadzących działalność maklerską, w zakresie prowadzonych indywidualnych kont emerytalnych, a także do domów maklerskich oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.

§ 3. Towarzystwa funduszy inwestycyjnych na pisemne żądanie naczelnika urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celnego są obowiązane do sporządzania informacji o umorzonych jednostkach uczestnictwa. Przepis § 1 w części dotyczącej wystąpienia z żądaniem stosuje się odpowiednio.

§ 4. Żądanie udzielenia informacji, o którym mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia.

Art. 183.  Z żądaniem sporządzenia i przekazania informacji, o których mowa w art. 182, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celnego może wystąpić po uprzednim wezwaniu do udzielenia informacji z tego zakresu albo do upoważnienia odpowiednio naczelnika urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celnego do wystąpienia do instytucji finansowych o przekazanie tych informacji, a strona w wyznaczonym terminie:

  1)   nie udzieliła informacji;

  2)   nie upoważniła odpowiednio naczelnika urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celnego do wystąpienia do instytucji finansowych o przekazanie informacji;

  3)   udzieliła informacji, które wymagają uzupełnienia lub porównania z informacjami pochodzącymi z instytucji finansowej.

Art. 184.  § 1. Naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celnego, występując z żądaniem, o którym mowa w art. 182, powinien zwracać szczególną uwagę na zasadę szczególnego zaufania pomiędzy instytucjami finansowymi a ich klientami.

§ 2. W żądaniu określa się zakres informacji oraz termin ich przekazania. Przepis art. 82 § 4 stosuje się odpowiednio.

§ 3. Żądanie zawiera ponadto:

  1)   wskazanie przesłanek uzasadniających konieczność uzyskania informacji objętych żądaniem;

  2)   dowody potwierdzające, że strona:

a)  odmówiła udzielenia informacji lub

b)  nie wyraziła zgody na udzielenie naczelnikowi urzędu skarbowego lub naczelnikowi urzędu celnego upoważnienia do zażądania tych informacji, lub

c)  w terminie określonym przez naczelnika urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celnego nie udzieliła informacji albo upoważnienia.

§ 4. Odpis żądania naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celnego przekazuje odpowiednio dyrektorowi nadrzędnej izby skarbowej lub dyrektorowi nadrzędnej izby celnej.

Art. 185.  Instytucje finansowe wymienione w art. 182 odmawiają udzielenia informacji, jeżeli żądanie naczelnika urzędu celnego lub naczelnika urzędu skarbowego nie spełnia wymogów formalnych określonych w art. 184 § 2 i 3.

Art. 186.  (uchylony).

Art. 187.  § 1. Organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy.

§ 2. Organ podatkowy może w każdym stadium postępowania zmienić, uzupełnić lub uchylić swoje postanowienie dotyczące przeprowadzenia dowodu.

§ 3. Fakty powszechnie znane oraz fakty znane organowi podatkowemu z urzędu nie wymagają dowodu. Fakty znane organowi podatkowemu z urzędu należy zakomunikować stronie.

Art. 188.  Żądanie strony dotyczące przeprowadzenia dowodu należy uwzględnić, jeżeli przedmiotem dowodu są okoliczności mające znaczenie dla sprawy, chyba że okoliczności te stwierdzone są wystarczająco innym dowodem.

Art. 189.  § 1. Organ podatkowy może wyznaczyć stronie termin do przedstawienia dowodu będącego w jej posiadaniu.

§ 2. Termin ustala się uwzględniając charakter dowodu i stan postępowania, przy czym nie może on być krótszy niż 3 dni.

Art. 190.  § 1. Strona powinna być zawiadomiona o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków, opinii biegłych lub oględzin przynajmniej na 7 dni przed terminem.

§ 2. Strona ma prawo brać udział w przeprowadzaniu dowodu, może zadawać pytania świadkom i biegłym oraz składać wyjaśnienia.

Art. 191.  Organ podatkowy ocenia na podstawie całego zebranego materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona.

Art. 192.  Okoliczność faktyczna może być uznana za udowodnioną, jeżeli strona miała możliwość wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów.

Art. 193.  § 1. Księgi podatkowe prowadzone rzetelnie i w sposób niewadliwy stanowią dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów.

§ 2. Księgi podatkowe uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty.

§ 3. Za niewadliwe uważa się księgi podatkowe prowadzone zgodnie z zasadami wynikającymi z odrębnych przepisów.

§ 4. Organ podatkowy nie uznaje za dowód w rozumieniu przepisu § 1 ksiąg podatkowych, które są prowadzone nierzetelnie lub w sposób wadliwy.

§ 5. Organ podatkowy uznaje jednak za dowód księgi podatkowe, które prowadzone są w sposób wadliwy, jeżeli wady nie mają istotnego znaczenia dla sprawy.

§ 6. Jeżeli organ podatkowy stwierdzi, że księgi podatkowe są prowadzone nierzetelnie lub w sposób wadliwy, to w protokóle badania ksiąg określa, za jaki okres i w jakiej części nie uznaje ksiąg za dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów.

§ 7. Odpis protokółu, o którym mowa w § 6, organ podatkowy doręcza stronie.

§ 8. Strona, w terminie 14 dni od dnia doręczenia protokółu, może wnieść zastrzeżenia do zawartych w nim ustaleń, przedstawiając jednocześnie dowody, które umożliwią organowi podatkowemu prawidłowe określenie podstawy opodatkowania.

Art. 194.  § 1. Dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wydawania.

§ 3. Przepisy § 1 i 2 nie wyłączają możliwości przeprowadzenia dowodu przeciwko dokumentom wymienionym w tych przepisach.

Art. 195.  Świadkami nie mogą być:

  1)   osoby niezdolne do postrzegania lub komunikowania swych spostrzeżeń;

  2)   osoby obowiązane do zachowania tajemnicy państwowej lub służbowej na okoliczności objęte tajemnicą, jeżeli nie zostały, w trybie określonym obowiązującymi przepisami, zwolnione od obowiązku zachowania tej tajemnicy;

  3)   duchowni prawnie uznanych wyznań - co do faktów objętych tajemnicą spowiedzi.

Art. 196.  § 1. Nikt nie ma prawa odmówić zeznań w charakterze świadka, z wyjątkiem małżonka strony, wstępnych, zstępnych i rodzeństwa strony oraz powinowatych pierwszego stopnia, jak również osób pozostających ze stroną w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli. Prawo odmowy zeznań trwa także po ustaniu małżeństwa, przysposobienia, opieki lub kurateli.

§ 2. Świadek może odmówić odpowiedzi na pytania, gdy odpowiedź mogłaby narazić jego lub jego bliskich wymienionych w § 1 na odpowiedzialność karną, karną skarbową albo spowodować naruszenie obowiązku zachowania ustawowo chronionej tajemnicy zawodowej.

§ 3. Przed odebraniem zeznania organ podatkowy poucza świadka o prawie odmowy zeznań i odpowiedzi na pytania oraz uprzedza o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

§ 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób sporządzania oraz przechowywania protokółów zeznań obejmujących okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, służbowej lub zawodowej.

Art. 197.  § 1. W przypadku gdy w sprawie wymagane są wiadomości specjalne, organ podatkowy może powołać na biegłego osobę dysponującą takimi wiadomościami, w celu wydania opinii.

§ 2. Powołanie na biegłego następuje z urzędu, jeżeli opinii biegłego wymagają przepisy prawa podatkowego.

§ 3. Do wyłączenia biegłego stosuje się odpowiednio przepisy art. 130 § 1 i 2. W pozostałym zakresie do biegłych stosuje się przepisy dotyczące przesłuchania świadków.

Art. 198.  § 1. Organ podatkowy może w razie potrzeby przeprowadzić oględziny.

§ 2. Jeżeli przedmiot oględzin znajduje się u osób trzecich, osoby te są obowiązane, na wezwanie organu podatkowego, do okazania tego przedmiotu.

Art. 199.  Organ podatkowy może przesłuchać stronę po wyrażeniu przez nią zgody. Do przesłuchania strony stosuje się przepisy dotyczące świadka, z wyłączeniem przepisów o środkach przymusu.

Art. 199a.   (161) § 1. Organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności.

§ 2. Jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej.

§ 3. Jeżeli z dowodów zgromadzonych w toku postępowania, w szczególności zeznań strony, chyba że strona odmawia składania zeznań, wynikają wątpliwości co do istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, z którym związane są skutki podatkowe, organ podatkowy występuje do sądu powszechnego o ustalenie istnienia lub nieistnienia tego stosunku prawnego lub prawa.

Art. 200.  § 1. Przed wydaniem decyzji organ podatkowy wyznacza stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.

§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się:

  1)   w przypadkach przewidzianych w art. 123 § 2 oraz w art. 165 § 5;

  2)   w sprawach zabezpieczenia i zastawu skarbowego;

  3)    (162) w przypadku przewidzianym w art. 165 § 7, jeżeli decyzja ma zostać wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w złożonym zeznaniu.

Rozdział 11a (163) 

Rozprawa

Art. 200a.  § 1. Organ odwoławczy przeprowadzi w toku postępowania rozprawę:

  1)   z urzędu - jeżeli zachodzi potrzeba wyjaśnienia istotnych okoliczności stanu faktycznego sprawy przy udziale świadków lub biegłych albo w drodze oględzin, lub sprecyzowania argumentacji prawnej prezentowanej przez stronę w toku postępowania;

  2)   na wniosek strony.

§ 2. Strona we wniosku o przeprowadzenie rozprawy uzasadnia potrzebę przeprowadzenia rozprawy, wskazuje jakie okoliczności sprawy powinny być wyjaśnione i jakie czynności powinny być dokonane na rozprawie.

§ 3. Organ odwoławczy może odmówić przeprowadzenia rozprawy, jeżeli przedmiotem rozprawy mają być okoliczności niemające znaczenia dla sprawy albo okoliczności te są wystarczająco potwierdzone innym dowodem.

§ 4. W sprawie odmowy przeprowadzenia rozprawy wydaje się postanowienie.

Art. 200b.  Termin rozprawy powinien być tak wyznaczony, aby doręczenie wezwania nastąpiło najpóźniej na 7 dni przed rozprawą.

Art. 200c.  § 1. Rozprawą kieruje upoważniony do przeprowadzenia rozprawy pracownik organu odwoławczego.

§ 2. Gdy postępowanie toczy się przed samorządowym kolegium odwoławczym, rozprawą kieruje przewodniczący albo wyznaczony członek tego kolegium.

§ 3. W rozprawie uczestniczy upoważniony pracownik organu pierwszej instancji, od którego decyzji wniesiono odwołanie.

Art. 200d.  § 1. Na rozprawie strona może składać wyjaśnienia, zgłaszać żądania, propozycje i zarzuty oraz przedstawiać dowody na ich poparcie. Ponadto strona może wypowiadać się co do wyników postępowania dowodowego.

§ 2. Kierujący rozprawą może uchylić pytanie zadane uczestnikowi rozprawy, jeżeli nie ma ono istotnego znaczenia dla sprawy. Jednakże na żądanie strony należy zamieścić w protokole treść uchylonego pytania.

Rozdział 12

Zawieszenie postępowania

Art. 201.  § 1. Organ podatkowy zawiesza postępowanie:

  1)   w razie śmierci strony, jeżeli postępowanie nie podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe;

  2)   gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd;

  3)   w razie śmierci przedstawiciela ustawowego strony;

  4)   w razie utraty przez stronę lub jej ustawowego przedstawiciela zdolności do czynności prawnych;

  5)   w sprawie dotyczącej odpowiedzialności osoby trzeciej - do dnia, w którym decyzja, o której mowa w art. 108 § 2, stanie się ostateczna, z zastrzeżeniem art. 108 § 3 oraz art. 115 § 4;

  6)    (164) w razie wystąpienia, na podstawie ratyfikowanych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do organów innego państwa o udzielenie informacji niezbędnych do ustalenia lub określenia wysokości zobowiązania podatkowego.

§ 2. Postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania organ podatkowy doręcza stronie lub jej spadkobiercom.

§ 3. Na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania służy zażalenie.

Art. 202.  Organ podatkowy, który zawiesił postępowanie z przyczyn określonych w art. 201 § 1 pkt 1, 3 i 4, nie podejmuje żadnych czynności, z wyjątkiem tych, które mają na celu podjęcie postępowania albo zabezpieczenie dowodu.

Art. 203.  § 1. Organ podatkowy, który zawiesił postępowanie z przyczyny określonej w art. 201 § 1 pkt 2, wzywa równocześnie stronę do wystąpienia w oznaczonym terminie do właściwego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego, chyba że strona wykaże, że już zwróciła się w tej sprawie do właściwego organu lub sądu.

§ 2. Jeżeli strona nie wystąpiła do właściwego organu lub sądu w wyznaczonym terminie, organ podatkowy z urzędu zwróci się do właściwego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego.

Art. 204.  § 1. Organ podatkowy, na wniosek strony, może zawiesić postępowanie w sprawie udzielenia ulg w zapłacie zobowiązań podatkowych.

§ 2. Jeżeli w ciągu 3 lat od daty zawieszenia postępowania strona nie zwróci się o jego podjęcie, żądanie wszczęcia postępowania uważa się za wycofane.

§ 3. W postanowieniu o zawieszeniu postępowania organ podatkowy poucza stronę o treści § 2.

Art. 204a.  W postępowaniu przed organami celnymi, w sprawach dotyczących podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego z tytułu importu towarów, stosuje się przepis art. 87 Prawa celnego.

Art. 205.  § 1. Organ podatkowy podejmuje z urzędu lub na wniosek strony, w drodze postanowienia, zawieszone postępowanie, gdy ustąpiły przyczyny uzasadniające jego zawieszenie.

§ 2. Na postanowienie o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania służy stronie zażalenie.

Art. 205a.  § 1. Organ podatkowy podejmuje postępowanie z urzędu, gdy ustanie przyczyna zawieszenia, w szczególności:

  1)   w razie śmierci strony - po zgłoszeniu się lub po ustaleniu spadkobierców zmarłego albo po ustanowieniu, w trybie określonym odrębnymi przepisami, kuratora spadku;

  2)   w razie utraty zdolności do czynności prawnych - po ustanowieniu kuratora;

  3)   w razie braku przedstawiciela ustawowego - po jego ustanowieniu;

  4)   gdy rozstrzygnięcie sprawy jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd - w dniu powzięcia przez organ podatkowy wiadomości o uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego to postępowanie.

§ 2. Jeżeli w ciągu roku od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania nie zgłoszą się lub nie zostaną ustaleni spadkobiercy zmarłej strony, organ podatkowy może zwrócić się do sądu o ustanowienie kuratora spadku, chyba że kurator taki już wcześniej został ustanowiony.

Art. 206.  Zawieszenie postępowania wstrzymuje bieg terminów przewidzianych w niniejszym dziale.

Rozdział 13

Decyzje

Art. 207.  § 1. Organ podatkowy orzeka w sprawie w drodze decyzji, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.

§ 2. Decyzja rozstrzyga sprawę co do jej istoty albo w inny sposób kończy postępowanie w danej instancji.

Art. 208.  § 1.  (165) Gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, w szczególności w razie przedawnienia zobowiązania podatkowego, organ podatkowy wydaje decyzję o umorzeniu postępowania.

§ 2. Organ podatkowy może umorzyć postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony oraz nie zagraża to interesowi publicznemu.

Art. 209.  § 1. Jeżeli przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ, w tym wyrażenia opinii lub zgody albo wyrażenia stanowiska w innej formie, decyzję wydaje się po zajęciu stanowiska przez ten organ.

§ 2. Organ podatkowy załatwiający sprawę, zwracając się do innego organu o zajęcie stanowiska, zawiadamia o tym stronę.

§ 3. Organ, do którego zwrócono się o zajęcie stanowiska, obowiązany jest przedstawić je niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia doręczenia wystąpienia o zajęcie stanowiska.

§ 4. Organ obowiązany do zajęcia stanowiska może w razie potrzeby przeprowadzić postępowanie wyjaśniające.

§ 5. Zajęcie stanowiska przez ten organ następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

§ 6. W przypadku braku stanowiska w terminie określonym w § 3 stosuje się odpowiednio przepisy art. 139-142.

Art. 210.  § 1. Decyzja zawiera:

  1)   oznaczenie organu podatkowego;

  2)   datę jej wydania;

  3)   oznaczenie strony;

  4)   powołanie podstawy prawnej;

  5)   rozstrzygnięcie;

  6)   uzasadnienie faktyczne i prawne;

  7)   pouczenie o trybie odwoławczym - jeżeli od decyzji służy odwołanie;

  8)   podpis osoby upoważnionej, z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego.

§ 2. Decyzja, w stosunku do której może zostać wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, zawiera ponadto pouczenie o możliwości wniesienia powództwa lub skargi.

§ 3. Przepisy prawa podatkowego mogą określać także inne składniki, które powinna zawierać decyzja.

§ 4. Uzasadnienie faktyczne decyzji zawiera w szczególności wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, którym dał wiarę, oraz przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności, uzasadnienie prawne zaś zawiera wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów prawa.

§ 5. Można odstąpić od uzasadnienia decyzji, gdy uwzględnia ona w całości żądanie strony. Nie dotyczy to decyzji wydanej na skutek odwołania bądź na podstawie której przyznano ulgę w zapłacie podatku.

Art. 211.  Decyzję doręcza się stronie na piśmie.

Art. 212.   (166) Organ podatkowy, który wydał decyzję, jest nią związany od chwili jej doręczenia. Decyzje, o których mowa w art. 67d, wiążą organ podatkowy od chwili ich wydania.

Art. 213.  § 1. Strona może w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji zażądać jej uzupełnienia co do rozstrzygnięcia lub co do prawa odwołania, wniesienia w stosunku do decyzji powództwa do sądu powszechnego lub co do skargi do sądu administracyjnego albo sprostowania zamieszczonego w decyzji pouczenia w tych kwestiach.

§ 2. Organ podatkowy może z urzędu, w każdym czasie, uzupełnić albo sprostować decyzję w zakresie, o którym mowa w § 1.

§ 3. Uzupełnienie lub sprostowanie decyzji następuje w drodze decyzji.

§ 4. W przypadku wydania decyzji o uzupełnieniu lub sprostowaniu decyzji termin do wniesienia odwołania lub skargi biegnie od dnia doręczenia tej decyzji.

§ 5. Odmowa uzupełnienia lub sprostowania decyzji następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Przepis § 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 214.  Nie może szkodzić stronie błędne pouczenie w decyzji co do prawa odwołania, wniesienia powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu administracyjnego albo brak takiego pouczenia.

Art. 215.  § 1. Organ podatkowy może, z urzędu lub na żądanie strony, prostować w drodze postanowienia błędy rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanej przez ten organ decyzji.

§ 2. Organ podatkowy, który wydał decyzję, na żądanie strony lub organu egzekucyjnego wyjaśnia w drodze postanowienia wątpliwości co do treści decyzji.

§ 3. Na postanowienie w sprawie sprostowania i wyjaśnienia służy zażalenie.

Rozdział 14

Postanowienia

Art. 216.  § 1. W toku postępowania organ podatkowy wydaje postanowienia.

§ 2. Postanowienia dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania podatkowego, lecz nie rozstrzygają o istocie sprawy, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.

Art. 217.  § 1. Postanowienie zawiera:

  1)   oznaczenie organu podatkowego;

  2)   datę jego wydania;

  3)   oznaczenie strony albo innych osób biorących udział w postępowaniu;

  4)   powołanie podstawy prawnej;

  5)   rozstrzygnięcie;

  6)   pouczenie, czy i w jakim trybie służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego;

  7)   podpis osoby upoważnionej, z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego.

§ 2. Postanowienie zawiera uzasadnienie faktyczne i prawne, jeżeli służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego oraz gdy wydane zostało na skutek zażalenia na postanowienie.

Art. 218.  Postanowienie, od którego służy zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego, doręcza się na piśmie.

Art. 219.  Do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy art. 208, 210 § 3-5 oraz art. 211-215, a do postanowień, na które przysługuje zażalenie oraz postanowień, o których mowa w art. 228 § 1, stosuje się również art. 240-249 oraz art. 252, z tym że zamiast decyzji, o których mowa w art. 243 § 3, art. 245 § 1 i art. 248 § 3, wydaje się postanowienie.

Rozdział 15

Odwołania

Art. 220.  § 1. Od decyzji organu podatkowego wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji.

§ 2. Właściwy do rozpatrzenia odwołania jest organ podatkowy wyższego stopnia.

Art. 221.  W przypadku wydania decyzji w pierwszej instancji przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, dyrektora izby skarbowej, dyrektora izby celnej lub przez samorządowe kolegium odwoławcze odwołanie od decyzji rozpatruje ten sam organ podatkowy, stosując odpowiednio przepisy o postępowaniu odwoławczym.

Art. 222.  Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Art. 223.  § 1. Odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał decyzję.

§ 2. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia:

  1)   decyzji stronie;

  2)   zawiadomienia, o którym mowa w art. 103 § 1.

Art. 223a.   (167) (uchylony).

Art. 224.   (168) § 1.  (169) Wniesienie odwołania od decyzji organu podatkowego nie wstrzymuje jej wykonania, z zastrzeżeniem art. 224a i art. 224c.

§ 2. Organ podatkowy, z urzędu lub na wniosek strony, wstrzymuje w drodze postanowienia wykonanie decyzji w całości lub w części, w przypadku uzasadnionym ważnym interesem strony lub interesem publicznym.

§ 3. Wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji może być złożony również przed wniesieniem odwołania.

§ 4. W sprawie wstrzymania wykonania decyzji postanawia:

  1)   organ, który wydał decyzję - do czasu przekazania odwołania wraz z aktami sprawy właściwemu organowi odwoławczemu;

  2)   organ odwoławczy - po otrzymaniu odwołania wraz z aktami sprawy.

§ 5. Na postanowienie w sprawie wstrzymania wykonania decyzji służy zażalenie.

Art. 224a.   (170) § 1. Organ podatkowy, z urzędu lub na wniosek strony, wstrzymuje wykonanie zaskarżonej decyzji w całości lub w części do dnia wydania ostatecznej decyzji lub, w razie wniesienia skargi do sądu administracyjnego, do momentu uprawomocnienia się orzeczenia sądu administracyjnego w przypadku:

  1)   przyjęcia na wniosek strony zabezpieczenia wykonania zobowiązania wynikającego z decyzji wraz z odsetkami za zwłokę, o którym mowa w art. 33d - wstrzymanie wykonania decyzji następuje do wysokości zabezpieczenia, lub

  2)   zabezpieczenia wykonania zobowiązania wynikającego z decyzji wraz z odsetkami za zwłokę przez ustanowienie hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego korzystających z pierwszeństwa zaspokojenia - wstrzymanie wykonania decyzji następuje do wysokości odpowiadającej wartości przedmiotu hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego.

§ 2. W zakresie, o którym mowa w § 1 pkt 1, przepisy art. 33d-33g oraz art. 224 § 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 224b.   (171) § 1. Wstrzymanie wykonania decyzji nie pozbawia podatnika prawa do wykonania takiej decyzji.

§ 2. Wstrzymanie wykonania decyzji nie ma wpływu na naliczanie odsetek za zwłokę.

Art. 224c.   (172) Wykonanie decyzji ustalającej lub określającej wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość zwrotu podatku lub wysokość odsetek za zwłokę albo orzekającej o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta, osoby trzeciej albo spadkobiercy, podlega wstrzymaniu w zakresie, w jakim w złożonym wniosku zostanie uprawdopodobnione zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 14m § 3, do czasu wydania ostatecznej decyzji.

Art. 225.  Jeżeli odwołanie nie zostało rozpatrzone w terminie określonym w art. 139 § 3, a decyzja do tego czasu nie została wykonana, jej wykonanie ulega wstrzymaniu z mocy prawa w granicach określonych w odwołaniu - do dnia doręczenia decyzji organu odwoławczego.

Art. 226.  § 1. Jeżeli organ podatkowy, który wydał decyzję, uzna, że odwołanie wniesione przez stronę zasługuje na uwzględnienie w całości, wyda nową decyzję, którą uchyli lub zmieni zaskarżoną decyzję.

§ 2. Od nowej decyzji służy stronie odwołanie.

Art. 227.  § 1. Organ podatkowy, do którego wpłynęło odwołanie, przekazuje je wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania odwołania, chyba że w tym terminie wyda decyzję na podstawie art. 226.

§ 2. Organ podatkowy, przekazując sprawę, jest obowiązany ustosunkować się do przedstawionych zarzutów.

Art. 228.  § 1. Organ odwoławczy stwierdza w formie postanowienia:

  1)   niedopuszczalność odwołania;

  2)   uchybienie terminowi do wniesienia odwołania;

  3)   pozostawienie odwołania bez rozpatrzenia, jeżeli nie spełnia warunków wynikających z art. 222.

§ 2. Postanowienia w sprawach wymienionych w § 1 są ostateczne.

Art. 229.  Organ odwoławczy może przeprowadzić, na żądanie strony lub z urzędu, dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia dowodów i materiałów w sprawie albo zlecić przeprowadzenie tego postępowania organowi, który wydał decyzję.

Art. 230.  § 1. W przypadku gdy w toku postępowania odwoławczego organ rozpatrujący odwołanie stwierdzi, że zobowiązanie podatkowe zostało ustalone lub określone w wysokości niższej albo kwota zwrotu podatku została określona w wysokości wyższej, niż to wynika z przepisów prawa podatkowego, lub że określono stratę w wysokości wyższej od poniesionej, zwraca sprawę organowi pierwszej instancji w celu dokonania wymiaru uzupełniającego poprzez zmianę wydanej decyzji. Postanowienie o przekazaniu sprawy organ odwoławczy doręcza stronie.

§ 1a. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy różnica między podatkiem naliczonym a należnym w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, obniżająca podatek należny za następne okresy rozliczeniowe, została określona w wysokości wyższej, niż to wynika z przepisów o podatku od towarów i usług.

§ 2. Nowa decyzja wydawana jest zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu powstania obowiązku podatkowego.

§ 3. Od nowej decyzji służy stronie odwołanie, które podlega rozpatrzeniu łącznie z odwołaniem wniesionym od zmienionej decyzji.

§ 4. Jeżeli strona nie złożyła odwołania od nowej decyzji, organ odwoławczy rozpatruje odwołanie od decyzji, która uległa zmianie.

Art. 231.  (uchylony).

Art. 232.  § 1. Strona może cofnąć odwołanie przed wydaniem decyzji przez organ odwoławczy, z zastrzeżeniem § 2.

§ 2. Organ odwoławczy odmawia uwzględnienia cofnięcia odwołania, jeżeli zachodzi prawdopodobieństwo pozostawienia w mocy decyzji wydanej z naruszeniem przepisów, które uzasadnia jej uchylenie lub zmianę.

Art. 233.  § 1. Organ odwoławczy wydaje decyzję, w której:

  1)   utrzymuje w mocy decyzję organu pierwszej instancji albo

  2)   uchyla decyzję organu pierwszej instancji:

a)  w całości lub w części - i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy lub uchylając tę decyzję - umarza postępowanie w sprawie,

b)  w całości i sprawę przekazuje do rozpatrzenia właściwemu organowi pierwszej instancji, jeżeli decyzja ta została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości, albo

  3)   umarza postępowanie odwoławcze.

§ 2. Organ odwoławczy może uchylić w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości lub w znacznej części. Przekazując sprawę, organ odwoławczy wskazuje okoliczności faktyczne, które należy zbadać przy ponownym rozpatrzeniu sprawy.

§ 3.  (173) Samorządowe kolegium odwoławcze uprawnione jest do wydania decyzji uchylającej i rozstrzygającej sprawę co do istoty jedynie w przypadku, gdy przepisy prawa nie pozostawiają sposobu jej rozstrzygnięcia uznaniu organu podatkowego pierwszej instancji. W pozostałych przypadkach samorządowe kolegium odwoławcze uwzględniając odwołanie, ogranicza się do uchylenia zaskarżonej decyzji.

Art. 234.  Organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się, chyba że zaskarżona decyzja rażąco narusza prawo lub interes publiczny.

Art. 234a.   (174) Organ odwoławczy zwraca akta sprawy organowi pierwszej instancji nie wcześniej niż po upływie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.

Art. 235.  W sprawach nieuregulowanych w art. 220-234 w postępowaniu przed organami odwoławczymi mają odpowiednie zastosowanie przepisy o postępowaniu przed organami pierwszej instancji.

Rozdział 16

Zażalenia

Art. 236.  § 1. Na wydane w toku postępowania postanowienie służy zażalenie, gdy ustawa tak stanowi.

§ 2. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia:

  1)   postanowienia stronie;

  2)   zawiadomienia, o którym mowa w art. 103 § 1.

Art. 237.  Postanowienie, na które nie służy zażalenie, strona może zaskarżyć tylko w odwołaniu od decyzji.

Art. 238.  Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia, jednakże organ podatkowy, który wydał postanowienie, może w uzasadnionych przypadkach, na wniosek strony, wstrzymać jego wykonanie.

Art. 239.  W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale do zażaleń mają odpowiednie zastosowanie przepisy dotyczące odwołań.

Rozdział 17

Wznowienie postępowania

Art. 240.  § 1. W sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli:

  1)   dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe;

  2)   decyzja wydana została w wyniku przestępstwa;

  3)   decyzja wydana została przez pracownika lub organ podatkowy, który podlega wyłączeniu stosownie do art. 130-132;

  4)   strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu;

  5)   wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nieznane organowi, który wydał decyzję;

  6)   decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu;

  7)   decyzja została wydana na podstawie innej decyzji lub orzeczenia sądu, które zostały następnie uchylone lub zmienione w sposób mogący mieć wpływ na treść wydanej decyzji;

  8)   została wydana na podstawie przepisu, o którego niezgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, ustawą lub ratyfikowaną umową międzynarodową orzekł Trybunał Konstytucyjny;

  9)    (175) ratyfikowana umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania lub inna ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, ma wpływ na treść wydanej decyzji;

  10)   (176) wynik zakończonej procedury wzajemnego porozumiewania lub procedury arbitrażowej, prowadzonych na podstawie ratyfikowanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, ma wpływ na treść wydanej decyzji;

  11)   (177) orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości ma wpływ na treść wydanej decyzji.

§ 2.  (178) Jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a wznowienie postępowania jest niezbędne w celu ochrony interesu publicznego, postępowanie z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 lub 2 może być wznowione również przed wydaniem przez sąd orzeczenia stwierdzającego sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa.

§ 3.  (179) Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 można wznowić postępowanie także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn, określonych w przepisach prawa.

Art. 241.  § 1. Wznowienie postępowania następuje z urzędu lub na żądanie strony.

§ 2. Wznowienie postępowania z przyczyny wymienionej w art. 240 § 1:

  1)   pkt 4 następuje tylko na żądanie strony wniesione w terminie miesiąca od dnia powzięcia wiadomości o wydaniu decyzji;

  2)   pkt 8 następuje tylko na żądanie strony wniesione w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego;

  3)    (180) pkt 9 następuje tylko na żądanie strony.

Art. 242.  (uchylony).

Art. 243.  § 1. W razie dopuszczalności wznowienia postępowania organ podatkowy wydaje postanowienie o wznowieniu postępowania.

§ 1a.  (181) (uchylony).

§ 2. Postanowienie stanowi podstawę do przeprowadzenia przez właściwy organ postępowania co do przesłanek wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy.

§ 3. Odmowa wznowienia postępowania następuje w drodze decyzji.

Art. 244.  § 1. Organem właściwym w sprawach wymienionych w art. 243 jest organ, który wydał w sprawie decyzję w ostatniej instancji.

§ 2. Jeżeli przyczyną wznowienia postępowania jest działanie organu wymienionego w § 1, o wznowieniu postępowania rozstrzyga organ wyższego stopnia, który równocześnie wyznacza organ właściwy w sprawach wymienionych w art. 243 § 2.

§ 3. Przepis § 2 nie dotyczy przypadków, w których decyzja w ostatniej instancji została wydana przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, dyrektora izby skarbowej, dyrektora izby celnej lub samorządowe kolegium odwoławcze.

Art. 245.  § 1. Organ podatkowy po przeprowadzeniu postępowania określonego w art. 243 § 2 wydaje decyzję, w której:

  1)   uchyla w całości lub w części decyzję dotychczasową, jeżeli stwierdzi istnienie przesłanek określonych w art. 240 § 1, i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy lub umarza postępowanie w sprawie;

  2)   odmawia uchylenia decyzji dotychczasowej w całości lub w części, jeżeli nie stwierdzi istnienia przesłanek określonych w art. 240 § 1;

  3)   odmawia uchylenia decyzji dotychczasowej w całości lub w części, jeżeli stwierdzi istnienie przesłanek określonych w art. 240 § 1, lecz:

a)  w wyniku uchylenia mogłaby zostać wydana wyłącznie decyzja rozstrzygająca istotę sprawy tak jak decyzja dotychczasowa, albo

b)  wydanie nowej decyzji orzekającej co do istoty sprawy nie mogłoby nastąpić z uwagi na upływ terminów przewidzianych w art. 68 lub art. 70.

§ 2. Odmawiając uchylenia decyzji w przypadkach wymienionych w § 1 pkt 3, organ podatkowy w rozstrzygnięciu stwierdza istnienie przesłanek określonych w art. 240 § 1 oraz wskazuje okoliczności uniemożliwiające uchylenie decyzji.

Art. 246.  § 1. Organ podatkowy właściwy w sprawie wznowienia postępowania wstrzyma z urzędu lub na żądanie strony wykonanie decyzji, jeżeli okoliczności sprawy wskazują na prawdopodobieństwo uchylenia decyzji w wyniku wznowienia postępowania.

§ 2. Na postanowienie w sprawie wstrzymania wykonania decyzji służy stronie zażalenie, chyba że postanowienie zostało wydane przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, dyrektora izby skarbowej, dyrektora izby celnej lub samorządowe kolegium odwoławcze.

Rozdział 18

Stwierdzenie nieważności decyzji

Art. 247.  § 1. Organ podatkowy stwierdza nieważność decyzji ostatecznej, która:

  1)   została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości;

  2)   została wydana bez podstawy prawnej;

  3)   została wydana z rażącym naruszeniem prawa;

  4)   dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną;

  5)   została skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie;

  6)   była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały;

  7)   zawiera wadę powodującą jej nieważność na mocy wyraźnie wskazanego przepisu prawa;

  8)   w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą.

§ 2. Organ podatkowy odmawia stwierdzenia nieważności decyzji, jeżeli wydanie nowej decyzji orzekającej co do istoty sprawy nie mogłoby nastąpić z uwagi na upływ terminów przewidzianych w art. 68 lub art. 70.

§ 3. Odmawiając stwierdzenia nieważności decyzji w przypadku wymienionym w § 2, organ podatkowy w rozstrzygnięciu stwierdza, że decyzja zawiera wady określone w § 1, oraz wskazuje okoliczności uniemożliwiające stwierdzenie nieważności decyzji.

Art. 248.  § 1. Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się z urzędu lub na żądanie strony.

§ 2. Właściwym w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest:

  1)   organ wyższego stopnia;

  2)   minister właściwy do spraw finansów publicznych, dyrektor izby skarbowej, dyrektor izby celnej lub samorządowe kolegium odwoławcze, jeżeli decyzja została wydana przez ten organ;

  3)   minister właściwy do spraw finansów publicznych, jeżeli decyzja została wydana przez dyrektora izby skarbowej lub dyrektora izby celnej, z tym że w tym przypadku postępowanie może być wszczęte wyłącznie z urzędu.

§ 3. Rozstrzygnięcie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji następuje w drodze decyzji.

Art. 249.  § 1. Organ podatkowy wydaje decyzję o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, jeżeli w szczególności:

  1)   żądanie zostało wniesione po upływie 5 lat od dnia doręczenia decyzji lub

  2)   sąd administracyjny oddalił skargę na tę decyzję, chyba że żądanie oparte jest na przepisie art. 247 § 1 pkt 4.

§ 2. Okoliczności, o których mowa w § 1, uwzględnia się również w zakresie wszczęcia postępowania z urzędu.

Art. 250.  (uchylony).

Art. 251.  (uchylony).

Art. 252.  § 1. Organ podatkowy, właściwy w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, wstrzymuje z urzędu lub na żądanie strony wykonanie decyzji, jeżeli zachodzi prawdopodobieństwo, że jest ona dotknięta jedną z wad wymienionych w art. 247 § 1.

§ 2. Na postanowienie w sprawie wstrzymania wykonania decyzji służy zażalenie.

Rozdział 19

Uchylenie lub zmiana decyzji ostatecznej

Art. 253.  § 1. Decyzja ostateczna, na mocy której strona nie nabyła prawa, może być uchylona lub zmieniona przez organ podatkowy, który ją wydał, jeżeli przemawia za tym interes publiczny lub ważny interes podatnika.

§ 2. (uchylony).

§ 3. Uprawnienie, o którym mowa w § 1, nie przysługuje samorządowemu kolegium odwoławczemu.

§ 4. W przypadkach wymienionych w § 1 właściwy organ wydaje decyzję w sprawie uchylenia lub zmiany dotychczasowej decyzji.

Art. 253a.  § 1. Decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być za jej zgodą uchylona lub zmieniona przez organ podatkowy, który ją wydał, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes publiczny lub ważny interes strony.

§ 2. Przepisy art. 253 § 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

§ 3. Organ nie może wydać decyzji na niekorzyść strony.

Art. 253b.  Przepisów art. 253 i art. 253a nie stosuje się do decyzji:

  1)   ustalającej albo określającej wysokość zobowiązania podatkowego;

  2)   o odpowiedzialności podatkowej płatników lub inkasentów;

  3)   o odpowiedzialności podatkowej osób trzecich;

  4)   określającej wysokość należnych odsetek za zwłokę;

  5)   o odpowiedzialności spadkobiercy;

  6)   określającej wysokość zwrotu podatku.

Art. 254.  § 1. Decyzja ostateczna, ustalająca lub określająca wysokość zobowiązania podatkowego na dany okres, może być zmieniona przez organ podatkowy, który ją wydał, jeżeli po jej doręczeniu nastąpiła zmiana okoliczności faktycznych mających wpływ na ustalenie lub określenie wysokości zobowiązania, a skutki wystąpienia tych okoliczności zostały uregulowane w przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania decyzji.

§ 2. Zmiana decyzji ostatecznej może dotyczyć tylko okresu, za który ustalono lub określono wysokość zobowiązania podatkowego.

Art. 255.  § 1. Organ podatkowy pierwszej instancji uchyla decyzję, jeżeli została ona wydana z zastrzeżeniem dopełnienia przez stronę określonych czynności, a strona nie dopełniła ich w wyznaczonym terminie.

§ 2. Organ podatkowy uchyla decyzję w formie decyzji.

Art. 256.  § 1. Organ podatkowy odmawia wszczęcia postępowania w sprawie uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej, jeżeli żądanie zostało wniesione po upływie 5 lat od jej doręczenia.

§ 2. Termin określony w § 1 stosuje się również do wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej.

§ 3. Odmowa wszczęcia postępowania, o którym mowa w § 1, następuje w formie decyzji.

Art. 257.  (uchylony).

Rozdział 20

Wygaśnięcie decyzji

Art. 258.  § 1. Organ podatkowy, który wydał decyzję w pierwszej instancji, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli:

  1)   stała się bezprzedmiotowa;

  2)   została wydana z zastrzeżeniem dopełnienia przez stronę określonego warunku, a strona nie dopełniła tego warunku;

  3)   strona nie dopełniła przewidzianych w tej decyzji lub w przepisach prawa podatkowego warunków uprawniających do skorzystania z ulg;

  4)   strona nie dopełniła określonych w przepisach prawa podatkowego warunków uprawniających do skorzystania z ryczałtowych form opodatkowania;

  5)   (uchylony).

§ 2. Organ podatkowy stwierdza wygaśnięcie decyzji w drodze decyzji.

§ 3. W przypadkach, o których mowa w § 1 pkt 3 i 4, decyzja stwierdzająca wygaśnięcie decyzji wywołuje skutki prawne od dnia doręczenia decyzji, której wygaśnięcie się stwierdza.

Art. 259.  § 1. W razie niedotrzymania terminu płatności odroczonego podatku lub zaległości podatkowej bądź terminu płatności którejkolwiek z rat, na jakie został rozłożony podatek lub zaległość podatkowa, następuje z mocy prawa wygaśnięcie decyzji:

  1)   o odroczeniu terminu płatności podatku lub zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę - w całości;

  2)   o rozłożeniu na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowej - w części dotyczącej raty niezapłaconej w terminie płatności.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do odroczonych lub rozłożonych na raty należności płatników lub inkasentów.

Rozdział 21

Odpowiedzialność odszkodowawcza

Art. 260.   (182) Do odpowiedzialności odszkodowawczej stosuje się przepisy prawa cywilnego.

Art. 261.   (183) (uchylony).

Rozdział 22

Kary porządkowe

Art. 262.  § 1. Strona, pełnomocnik strony, świadek lub biegły, którzy mimo prawidłowego wezwania organu podatkowego:

  1)   nie stawili się osobiście bez uzasadnionej przyczyny, mimo że byli do tego zobowiązani, lub

  2)   bezzasadnie odmówili złożenia wyjaśnień, zeznań, wydania opinii, okazania przedmiotu oględzin lub udziału w innej czynności, lub

  3)   bez zezwolenia tego organu opuścili miejsce przeprowadzenia czynności przed jej zakończeniem,

mogą zostać ukarani karą porządkową do 2.500 zł (184) .

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby, która:

  1)   wyraziła zgodę na powołanie jej na biegłego;

  2)   odmówiła wyjawienia rzeczy lub praw majątkowych, mogących być przedmiotem hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego.

§ 3.  (185) Przepis § 1 stosuje się również do:

  1)   osób trzecich, które bezzasadnie odmawiają okazania przedmiotu oględzin;

  2)   uczestników rozprawy, którzy poprzez swoje niewłaściwe zachowanie utrudniają jej przeprowadzenie.

§ 4. Kary porządkowej, o której mowa w § 1, nie stosuje się w przypadku przesłuchania strony w trybie art. 199.

§ 5. Karę porządkową nakłada się w formie postanowienia, na które służy zażalenie.

§ 5a. Termin płatności kary porządkowej wynosi 7 dni od dnia doręczenia postanowienia, o którym mowa w § 5.

§ 6. Organ podatkowy, który nałożył karę porządkową, może, na wniosek ukaranego, złożony w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o nałożeniu kary porządkowej, uznać za usprawiedliwione niestawiennictwo lub niewykonanie innych obowiązków, o których mowa w § 1, i uchylić postanowienie nakładające karę.

Art. 262a.  § 1. Kwota, o której mowa w art. 262 § 1, podlega w każdym roku podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w pierwszych dwóch kwartałach danego roku w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku, a jeżeli wskaźnik ten ma wartość ujemną, kwota nie ulega zmianie.

§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego, ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", do dnia 15 sierpnia danego roku, kwotę, o której mowa w § 1, zaokrąglając ją do pełnych setek złotych (z pominięciem dziesiątek złotych).

Art. 263.  § 1. O nałożeniu kary porządkowej oraz o jej uchyleniu rozstrzyga organ podatkowy, przed którym toczy się postępowanie.

§ 2. Na postanowienie o odmowie uchylenia kary przysługuje zażalenie.

§ 3. Ukaranie karą porządkową nie wyklucza możliwości zastosowania wobec opornego świadka lub biegłego środków przymusu przewidzianych w przepisach szczególnych.

§ 4. Przepisy art. 68 § 1 i art. 70 stosuje się odpowiednio do kar porządkowych.

Rozdział 23

Koszty postępowania

Art. 264.  Jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej, koszty postępowania przed organami podatkowymi ponosi Skarb Państwa, województwo, powiat lub gmina.

Art. 265.  § 1. Do kosztów postępowania zalicza się:

  1)   koszty podróży i inne należności świadków, biegłych i tłumaczy, ustalone zgodnie z przepisami o należnościach świadków i biegłych w postępowaniu sądowym;

  2)   koszty, o których mowa w pkt 1, związane z osobistym stawiennictwem strony, jeżeli postępowanie zostało wszczęte z urzędu albo gdy strona została błędnie wezwana do stawienia się;

  3)   wynagrodzenie przysługujące biegłym i tłumaczom;

  4)   koszty oględzin;

  5)   koszty doręczenia pism urzędowych.

§ 2. Organ podatkowy może zaliczyć do kosztów postępowania także inne wydatki bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy.

Art. 266.  § 1. Organ podatkowy, na żądanie, zwraca koszty postępowania, o których mowa w art. 265 § 1 pkt 1 i 2.

§ 2. Żądanie zwrotu poniesionych kosztów podróży należy zgłosić organowi podatkowemu, który prowadzi postępowanie, przed wydaniem decyzji w sprawie, pod rygorem utraty roszczenia.

Art. 267.  § 1. Stronę obciążają koszty:

  1)   które zostały poniesione w jej interesie albo na jej żądanie, a nie wynikają z ustawowego obowiązku organów prowadzących postępowanie;

  1a)   (186) stawiennictwa uczestników postępowania na rozprawę, która nie odbyła się w wyniku nieusprawiedliwionego niestawiennictwa strony, która złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy;

  2)   (uchylony);

  3)   sporządzania odpisów lub kopii, o których mowa w art. 178;

  4)   przewidziane w odrębnych przepisach;

  5)   powstałe z jej winy, a w szczególności koszty:

a)  o których mowa w art. 268,

b)  wynikłe wskutek zatajenia lub nieprzedstawienia dowodu w wyznaczonym terminie,

c)  wynikłe wskutek złożenia wyjaśnień lub zeznań niezgodnych z prawdą.

§ 2. W uzasadnionych przypadkach organ podatkowy może zażądać od strony złożenia zaliczki w określonej wysokości na pokrycie kosztów postępowania.

Art. 268.  § 1. Osobę, która przez niewykonanie obowiązków, o których mowa w art. 262 § 1, spowodowała dodatkowe koszty postępowania, można obciążyć tymi kosztami.

§ 2. Jeżeli dodatkowe koszty spowodowało kilka osób, odpowiadają one solidarnie.

§ 3. Obciążenie dodatkowymi kosztami postępowania następuje w formie postanowienia, na które służy zażalenie.

§ 4. Przepisu § 3 nie stosuje się w razie uchylenia kary porządkowej.

Art. 269.  Organ podatkowy ustala, w drodze postanowienia, wysokość kosztów postępowania, które obowiązana jest ponieść strona, oraz termin i sposób ich uiszczenia.

Art. 270.  Organ podatkowy, na wniosek osoby obowiązanej, może umorzyć w całości lub w części koszty postępowania w przypadku stwierdzenia niemożności poniesienia ich przez obowiązanego.

Art. 270a.  W sprawie kosztów postępowania wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie.

Art. 271.  § 1. Koszty postępowania podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

§ 2. Przepisy art. 68 § 1 i art. 70 stosuje się odpowiednio do kosztów postępowania.

DZIAŁ V

CZYNNOŚCI SPRAWDZAJĄCE

Art. 272.   (187) Organy podatkowe pierwszej instancji, z zastrzeżeniem art. 272a, dokonują czynności sprawdzających, mających na celu:

  1)   sprawdzenie terminowości:

a)  składania deklaracji,

b)  wpłacania zadeklarowanych podatków, w tym również pobieranych przez płatników oraz inkasentów;

  2)   stwierdzenie formalnej poprawności dokumentów wymienionych w pkt 1;

  3)   ustalenie stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami.

Art. 272a.   (188) Minister właściwy do spraw finansów publicznych lub organ podatkowy upoważniony przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w zakresie wymiany z Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej informacji o podatku od towarów i usług, dokonuje czynności sprawdzających odnoszących się do dokumentów składanych do tego organu.

Art. 273.  (uchylony).

Art. 274.   (189) § 1. W razie stwierdzenia, że deklaracja zawiera błędy rachunkowe lub inne oczywiste omyłki bądź że wypełniono ją niezgodnie z ustalonymi wymaganiami, organ podatkowy w zależności od charakteru i zakresu uchybień:

  1)   koryguje deklarację, dokonując stosownych poprawek lub uzupełnień, jeżeli zmiana wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty, kwoty zwrotu podatku lub wysokości straty w wyniku tej korekty nie przekracza kwoty 1.000 zł;

  2)   zwraca się do składającego deklarację o jej skorygowanie oraz złożenie niezbędnych wyjaśnień, wskazując przyczyny, z powodu których informacje zawarte w deklaracji podaje się w wątpliwość.

§ 2. Organ podatkowy:

  1)   uwierzytelnia kopię skorygowanej deklaracji, o której mowa w § 1 pkt 1;

  2)   doręcza podatnikowi uwierzytelnioną kopię skorygowanej deklaracji wraz z informacją o związanej z korektą deklaracji zmianie wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku lub wysokości straty bądź informację o braku takich zmian.

§ 3. Na korektę, o której mowa w § 1 pkt 1, podatnik może wnieść sprzeciw do organu, który dokonuje korekty, w terminie 14 dni od dnia doręczenia uwierzytelnionej kopii skorygowanej deklaracji. Wniesienie sprzeciwu anuluje korektę.

§ 4. W razie niewniesienia sprzeciwu w terminie, korekta deklaracji, o której mowa w § 1 pkt 1, wywołuje skutki prawne jak korekta deklaracji złożona przez podatnika.

§ 5. Przepisy § 1-4 stosuje się odpowiednio do deklaracji składanych przez płatników lub inkasentów oraz do załączników do deklaracji.

Art. 274a.  § 1. Organ podatkowy może zażądać złożenia wyjaśnień w sprawie przyczyn niezłożenia deklaracji lub wezwać do jej złożenia, jeżeli deklaracja nie została złożona mimo takiego obowiązku.

§ 2. W razie wątpliwości co do poprawności złożonej deklaracji organ podatkowy może wezwać do udzielenia, w wyznaczonym terminie, niezbędnych wyjaśnień lub uzupełnienia deklaracji, wskazując przyczyny podania w wątpliwość rzetelności danych w niej zawartych.

Art. 274b.  § 1. Jeżeli przeprowadzenie czynności sprawdzających zasadność zwrotu podatku wymaga przedłużenia terminu zwrotu podatku wynikającego z odrębnych przepisów, organ podatkowy może postanowić o przedłużeniu tego terminu do czasu zakończenia czynności sprawdzających.

§ 2. Na postanowienie, o którym mowa w § 1, służy zażalenie.

Art. 274c.  § 1. Organ podatkowy, w związku z prowadzonym postępowaniem podatkowym lub kontrolą podatkową, może zażądać od kontrahentów podatnika wykonujących działalność gospodarczą przedstawienia dokumentów, w zakresie objętym kontrolą u podatnika, w celu sprawdzenia ich prawidłowości i rzetelności. Z czynności tych sporządza się protokół.

§ 2. Jeżeli miejsce zamieszkania, siedziba lub miejsce wykonywania działalności kontrahenta kontrolowanego znajdują się poza obszarem działania organu przeprowadzającego kontrolę, czynności, o których mowa w § 1, na zlecenie tego organu może także dokonać organ właściwy miejscowo.

Art. 275.  § 1. Jeżeli ze złożonej deklaracji wynika, że podatnik skorzystał z przysługujących mu ulg podatkowych, organ podatkowy może zwrócić się do niego o okazanie dokumentów lub o złożenie fotokopii dokumentów, których posiadania przez podatnika, w określonym czasie, wymaga przepis prawa.

§ 2. Banki, na żądanie naczelnika urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celnego, są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji o zdarzeniach stanowiących podstawę do skorzystania przez podatnika z ulg podatkowych, jeżeli zostały wykazane w deklaracji złożonej przez podatnika.

§ 3.  (190) Przepis § 2 stosuje się również do zakładów ubezpieczeń i funduszy inwestycyjnych, w zakresie prowadzonych indywidualnych kont emerytalnych, oraz do domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską, towarzystw funduszy inwestycyjnych i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.

§ 4. Do informacji, o których mowa w § 2 i 3, przepis art. 82 § 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 276.  § 1. Organ podatkowy, za zgodą podatnika, może dokonać oględzin lokalu mieszkalnego lub części tego lokalu, jeżeli jest to niezbędne do zweryfikowania zgodności stanu faktycznego z danymi wynikającymi ze złożonej przez podatnika deklaracji oraz z innych dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków na cele mieszkaniowe.

§ 2. W przypadku określonym w § 1 pracownik organu podatkowego, w porozumieniu z podatnikiem, ustala termin dokonania oględzin. Podpisaną przez podatnika adnotację o ustaleniu terminu oględzin zamieszcza się w aktach sprawy.

§ 3. W razie nieudostępnienia lokalu mieszkalnego w uzgodnionym terminie organ podatkowy może wyznaczyć nowy termin przeprowadzenia oględzin.

§ 4. Pracownik organu podatkowego sporządza protokół przeprowadzonych oględzin, który dołącza do akt sprawy.

§ 5. Przepisy § 1-4 stosuje się odpowiednio w przypadku skorzystania przez podatnika z ulg inwestycyjnych.

Art. 277.  Przepisy art. 274-276 stosuje się odpowiednio w przypadku złożenia deklaracji lub wniosku w sprawie zwrotu podatku.

Art. 278.   (191) W przypadku wyłączenia organu podatkowego od dokonywania czynności sprawdzających, deklaracja jest składana w organie podatkowym podlegającym wyłączeniu. Organ ten przekazuje deklarację do organu wyznaczonego do dokonywania czynności sprawdzających, pozostawiając jej kopię.

Art. 278a.   (192) (uchylony).

Art. 279.   (193) (uchylony).

Art. 280.   (194) W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale stosuje się odpowiednio przepis art. 143 oraz przepisy rozdziałów 1-3, 5, 6, 9, 10, 14, 16 oraz 23 działu IV.

DZIAŁ VI

KONTROLA PODATKOWA

Art. 281.  § 1.  (195) Organy podatkowe pierwszej instancji, z zastrzeżeniem § 3, przeprowadzają kontrolę podatkową u podatników, płatników, inkasentów oraz następców prawnych, zwanych dalej "kontrolowanymi".

§ 2. Celem kontroli podatkowej jest sprawdzenie, czy kontrolowani wywiązują się z obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego.

§ 3.  (196) Minister właściwy do spraw finansów publicznych przeprowadza kontrolę podatkową, której celem jest sprawdzenie stosowania uznanej przez ten organ metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Art. 281a.   (197) Podatnicy, płatnicy, inkasenci oraz następcy prawni mogą, w formie pisemnej, wyznaczyć osobę fizyczną, która będzie upoważniona do ich reprezentowania w trakcie kontroli podatkowej, oraz zgłosić tę osobę naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym, wójtowi, burmistrzowi (prezydentowi miasta).

Art. 282.  Kontrolę podatkową podejmuje się z urzędu.

Art. 282a.  § 1. W zakresie spraw rozstrzygniętych decyzją ostateczną organu podatkowego kontrola podatkowa nie może być ponownie wszczęta, z zastrzeżeniem § 2.

§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli kontrola podatkowa jest niezbędna dla przeprowadzenia postępowania w:

  1)   sprawie stwierdzenia nieważności, stwierdzenia wygaśnięcia, uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej lub wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną;

  2)   związku z uchyleniem lub stwierdzeniem nieważności decyzji przez sąd administracyjny.

Art. 283.  § 1. Kontrola podatkowa jest przeprowadzana na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego przez:

  1)   naczelnika urzędu skarbowego lub osobę zastępującą naczelnika urzędu skarbowego - pracownikom tego urzędu;

  1a)  naczelnika urzędu celnego lub osobę zastępującą naczelnika urzędu celnego - funkcjonariuszom celnym oraz pracownikom tego urzędu;

  2)    (198) wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę lub marszałka województwa lub osobę zastępującą wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę lub marszałka województwa albo skarbnika jednostki samorządu terytorialnego - pracownikom urzędu gminy (miasta), starostwa lub urzędu marszałkowskiego;

  3)    (199) ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub osobę zastępującą ministra właściwego do spraw finansów publicznych - pracownikom urzędu obsługującego tego ministra.

§ 2. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli podatkowej zawiera:

  1)   oznaczenie organu, datę i miejsce wystawienia;

  1a)  wskazanie podstawy prawnej;

  2)   imię i nazwisko kontrolującego (kontrolujących);

  3)   numer legitymacji służbowej kontrolującego (kontrolujących);

  4)   oznaczenie kontrolowanego;

  5)   określenie zakresu kontroli;

  6)   datę rozpoczęcia i przewidywany termin zakończenia kontroli;

  7)   podpis osoby udzielającej upoważnienia, z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji;

  8)   pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego wynikających z przepisów niniejszego działu.

§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór imiennego upoważnienia do przeprowadzenia kontroli podatkowej, uwzględniając elementy upoważnienia określone w § 2.

Art. 284.  § 1.  (200) Wszczęcie kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem § 4 i art. 284a § 1, następuje przez doręczenie kontrolowanemu lub osobie, o której mowa w art. 281a, upoważnienia do jej przeprowadzenia oraz okazanie legitymacji służbowej. Kontrolowany jest obowiązany wskazać osobę, która będzie go reprezentowała w trakcie kontroli, w czasie jego nieobecności, jeżeli nie wskazał tej osoby w trybie art. 281a.

§ 2. Jeżeli kontrolowanym jest osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, upoważnienie doręcza się oraz okazuje legitymację służbową członkowi zarządu, wspólnikowi, innej osobie upoważnionej do reprezentowania kontrolowanego lub prowadzenia jego spraw albo osobie wyznaczonej w trybie art. 281a.

§ 3.  (201) W razie nieobecności kontrolowanego lub osób, o których mowa w § 2 albo w art. 281a, kontrolujący wzywa kontrolowanego lub osobę wskazaną w trybie art. 281a do stawienia się w miejscu, w którym można prowadzić czynności kontrolne następnego dnia po upływie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

§ 4. W przypadku niestawienia się kontrolowanego lub osoby, o której mowa w art. 281a, w terminie, o którym mowa w § 3, wszczęcie kontroli następuje w dniu upływu tego terminu. Upoważnienie do kontroli doręcza się kontrolowanemu lub osobie, o której mowa w art. 281a, gdy stawi się w miejscu prowadzenia kontroli.

§ 5. W przypadku gdy poprzez nieobecność kontrolowanego, osoby, o której mowa w art. 281a lub w art. 284 § 1 zdanie drugie i § 2, nie jest możliwe prowadzenie czynności kontrolnych, a w szczególności nie jest zapewniony dostęp do dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, kontrolę zawiesza się do czasu umożliwienia przeprowadzenia tych czynności.

§ 6. Do czasu trwania kontroli nie wlicza się okresu zawieszenia, o którym mowa w § 5.

Art. 284a.  § 1.  (202) W przypadku gdy okoliczności faktyczne uzasadniają niezwłoczne podjęcie kontroli, a w szczególności istnieje ryzyko utraty materiału dowodowego lub istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, kontrola podatkowa może być wszczęta po okazaniu legitymacji służbowej kontrolowanemu lub osobie, o której mowa w art. 281a, albo osobie wymienionej w art. 284 § 2.

§ 1a.  (203) W razie nieobecności kontrolowanego lub osoby, o której mowa w art. 281a, albo osoby wymienionej w art. 284 § 2, kontrola podatkowa może być wszczęta po okazaniu legitymacji służbowej pracownikowi kontrolowanego lub innej osobie wykonującej czynności na rzecz kontrolowanego w miejscu wszczęcia kontroli.

§ 2.  (204) W przypadkach, o którym mowa w § 1 i § 1a, kontrolowanemu lub osobie, o której mowa w art. 281a, albo osobie wymienionej w art. 284 § 2, należy bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 dni od dnia wszczęcia kontroli, doręczyć upoważnienie do przeprowadzenia kontroli.

§ 3. Dokumenty z czynności kontrolnych dokonanych z naruszeniem obowiązku, o którym mowa w § 2, nie stanowią dowodu w postępowaniu podatkowym, z zastrzeżeniem § 4.

§ 4. Przepisu § 2 nie stosuje się, jeżeli nie można ustalić danych identyfikujących kontrolowanego. Upoważnienie doręczane jest po ustaleniu tych danych.

§ 5.  (205) Organ podatkowy może zawiesić kontrolę podatkową, jeżeli w okresie 30 dni od dnia jej wszczęcia nie zostaną ustalone dane identyfikujące kontrolowanego.

§ 5a.  (206) Zawieszona kontrola podatkowa może być podjęta w każdym czasie, gdy zostaną ustalone dane identyfikujące kontrolowanego.

§ 5b.  (207) Zawieszona kontrola podatkowa podlega umorzeniu, jeżeli w ciągu 5 lat od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu nie zostaną ustalone dane identyfikujące kontrolowanego.

§ 6.  (208) Postanowienie o zawieszeniu kontroli oraz postanowienie o umorzeniu kontroli pozostawia się w aktach sprawy.

Art. 284b.  § 1. Kontrola powinna zostać zakończona bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie wskazanym w upoważnieniu, o którym mowa w art. 283.

§ 2. O każdym przypadku niezakończenia kontroli w terminie wskazanym w upoważnieniu, o którym mowa w art. 283, kontrolujący obowiązany jest zawiadomić kontrolowanego, podając przyczyny przedłużenia terminu zakończenia kontroli i wskazując nowy termin jej zakończenia.

§ 3. Dokumenty dotyczące czynności kontrolnych dokonanych po upływie tego terminu nie stanowią dowodu w postępowaniu podatkowym, chyba że został wskazany nowy termin zakończenia kontroli.

Art. 285.  § 1. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego wskazanej, chyba że kontrolowany zrezygnuje z prawa uczestniczenia w czynnościach kontrolnych. Jeżeli kontrolowanym jest osoba lub jednostka wymieniona w art. 284 § 2, czynności kontrolnych dokonuje się w obecności osób upoważnionych.

§ 2. Oświadczenie o rezygnacji z prawa uczestniczenia w czynnościach kontrolnych składane jest na piśmie. W razie odmowy złożenia oświadczenia kontrolujący dokonuje odpowiedniej adnotacji, dołączając ją do protokołu.

§ 3. W przypadku gdy w toku kontroli kontrolowany lub osoby go reprezentujące będą nieobecne i nie nastąpiło wskazanie osoby upoważnionej w trybie art. 281a lub 284 § 1 zdanie drugie, czynności kontrolne są dokonywane w obecności przywołanego świadka. Świadkiem, o ile to możliwe, powinien być pracownik kontrolowanego, osoba wykonująca czynności na rzecz kontrolowanego lub funkcjonariusz publiczny.

Art. 285a.  § 1.  (209) Czynności kontrolne prowadzone są w siedzibie kontrolowanego, w innym miejscu przechowywania dokumentacji oraz w miejscach związanych z prowadzoną przez niego działalnością i w godzinach jej prowadzenia, a w przypadku skrócenia w toku kontroli czasu prowadzenia działalności - czynności kontrolne mogą być prowadzone przez 8 godzin dziennie. W przypadku gdy księgi podatkowe są prowadzone lub przechowywane poza siedzibą kontrolowanego, kontrolowany na żądanie kontrolującego obowiązany jest zapewnić dostęp do ksiąg w swojej siedzibie albo w miejscu ich prowadzenia lub przechowywania, jeżeli udostępnienie ich w siedzibie może w znacznym stopniu utrudnić prowadzenie przez kontrolowanego bieżącej działalności.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się również w przypadku, gdy kontrolowany prowadzi działalność w lokalu mieszkalnym.

§ 3.  (210) Jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że kontrolowany będący osobą fizyczną nie ujawnił wszystkich obrotów lub przychodów mających znaczenie dla określenia lub ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego, kontrolujący może zwrócić się do kontrolowanego o złożenie oświadczenia o stanie majątkowym na określony dzień. Oświadczenie to składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Kontrolujący, zwracając się o złożenie oświadczenia, uprzedza kontrolowanego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

§ 4.  (211) Przepis § 3 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych będących wspólnikami kontrolowanej spółki nieposiadającej osobowości prawnej.

Art. 286.  § 1. Kontrolujący, w zakresie wynikającym z upoważnienia, są w szczególności uprawnieni do:

  1)   wstępu na grunt oraz do budynków, lokali lub innych pomieszczeń kontrolowanego;

  2)   wstępu do lokali mieszkalnych w przypadku, o którym mowa w art. 276 § 1;

  3)   żądania okazania majątku podlegającego kontroli oraz do dokonania jego oględzin;

  4)   żądania udostępniania akt, ksiąg i wszelkiego rodzaju dokumentów związanych z przedmiotem kontroli oraz do sporządzania z nich odpisów, kopii, wyciągów, notatek, wydruków i udokumentowanego pobierania danych w formie elektronicznej;

  5)   zbierania innych niezbędnych materiałów w zakresie objętym kontrolą;

  6)   zabezpieczania zebranych dowodów;

  7)   legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości, jeżeli jest to niezbędne dla potrzeb kontroli;

  8)   żądania przeprowadzenia spisu z natury;

  9)   przesłuchiwania świadków, kontrolowanego oraz innych osób wymienionych w art. 287 § 4;

  10)  zasięgania opinii biegłych.

§ 2. Kontrolujący może zażądać wydania, na czas trwania kontroli, za pokwitowaniem:

  1)   próbek towarów;

  2)   akt, ksiąg i dokumentów, o których mowa w § 1 pkt 4:

a)  w razie powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że są one nierzetelne, lub

b)  gdy podatnik nie zapewnia kontrolującym warunków umożliwiających wykonywanie czynności kontrolnych związanych z badaniem tej dokumentacji, a w szczególności nie udostępnia kontrolującym samodzielnego pomieszczenia i miejsca do przechowywania dokumentów.

§ 3. Przeglądanie akt postępowania przygotowawczego i sądowego, akt spraw sądowych, a także dokumentów zawierających informacje stanowiące tajemnicę państwową, służbową lub zawodową oraz sporządzanie z nich odpisów i notatek następuje z zachowaniem właściwych przepisów.

Art. 286a.  § 1.  (212) Kontrolujący może w razie uzasadnionej potrzeby wezwać, w pilnych przypadkach także ustnie, pomocy organu Policji, Straży Granicznej lub straży miejskiej (gminnej), jeżeli trafi na opór uniemożliwiający lub utrudniający przeprowadzenie czynności kontrolnych, albo zwrócić się o ich asystę, gdy zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że na taki opór natrafi. Jeżeli opór stawia żołnierz czynnej służby wojskowej, kontrolujący wzywa do pomocy właściwy organ wojskowy, chyba że zwłoka grozi udaremnieniem czynności kontrolnych, a na miejscu nie ma organu wojskowego.

§ 2. Organy wymienione w § 1 nie mogą odmówić udzielenia pomocy lub asysty.

§ 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres obowiązków organów udzielających pomocy lub asystujących przy wykonywaniu czynności kontrolnych, tryb udzielania pomocy lub asysty, sposób dokumentowania przebiegu pomocy lub asysty oraz właściwość miejscową organów do udzielenia pomocy lub asysty.

§ 4. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w § 3, uwzględnia się w szczególności zróżnicowanie zakresu obowiązków organów udzielających pomocy w zależności od sposobu stawiania oporu.

Art. 287.  § 1. Kontrolowany, osoba upoważniona do reprezentowania kontrolowanego lub prowadzenia jego spraw, pracownik oraz osoba współdziałająca z kontrolowanym są obowiązani umożliwić wykonywanie czynności, o których mowa w art. 286, a w szczególności:

  1)   umożliwić, nieodpłatnie, filmowanie, fotografowanie, dokonywanie nagrań dźwiękowych oraz utrwalanie stanu faktycznego za pomocą innych nośników informacji, jeżeli film, fotografia, nagranie lub informacja zapisana na innym nośniku może stanowić dowód lub przyczynić się do utrwalenia dowodu w sprawie będącej przedmiotem kontroli;

  2)   przedstawić, na żądanie kontrolującego, tłumaczenie na język polski sporządzonej w języku obcym dokumentacji dotyczącej spraw będących przedmiotem kontroli.

§ 2. Czynności określone w § 1 pkt 2 kontrolowany jest obowiązany wykonać nieodpłatnie.

§ 3. Kontrolowany ma obowiązek w wyznaczonym terminie udzielać wszelkich wyjaśnień dotyczących przedmiotu kontroli, dostarczać kontrolującemu żądane dokumenty oraz zapewnić kontrolującemu warunki do pracy, a w tym w miarę możliwości udostępnić samodzielne pomieszczenie i miejsce do przechowywania dokumentów.

§ 4. Osoby upoważnione do reprezentowania kontrolowanego lub prowadzenia jego spraw, pracownicy oraz osoby współdziałające z kontrolowanym są obowiązani udzielić wyjaśnień dotyczących przedmiotu kontroli, w zakresie wynikającym z wykonywanych czynności lub zadań.

§ 5. Kontrolujący są uprawnieni do wstępu na teren jednostki kontrolowanej oraz poruszania się po tym terenie na podstawie legitymacji służbowej bez potrzeby uzyskiwania przepustki oraz nie podlegają rewizji osobistej przewidzianej w regulaminie wewnętrznym tej jednostki; podlegają natomiast przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy obowiązującym w kontrolowanej jednostce.

Art. 288.  § 1. Kontrolujący ma prawo wstępu na teren, do budynku lub lokalu mieszkalnego kontrolowanego w celu:

  1)   dokonania oględzin, jeżeli:

a)  zostały one wskazane jako miejsce wykonywania działalności gospodarczej lub jako siedziba kontrolowanego,

b)  jest to niezbędne dla ustalenia lub określenia wysokości zobowiązania podatkowego lub podstawy opodatkowania,

c)  jest to niezbędne do zweryfikowania faktu poniesienia wydatków na cele mieszkaniowe uprawniających do skorzystania z ulg podatkowych;

  2)   dokonania oględzin oraz przeszukania lokali mieszkalnych, innych pomieszczeń lub rzeczy, jeżeli powzięto informację o prowadzeniu niezgłoszonej do opodatkowania działalności gospodarczej albo w przypadku gdy są tam przechowywane przedmioty, księgi podatkowe, akta lub inne dokumenty mogące mieć wpływ na ustalenie istnienia obowiązku podatkowego lub określenie wysokości zobowiązania podatkowego.

§ 2. Czynności wymienione w § 1 pkt 2 przeprowadzają upoważnieni pracownicy organu podatkowego po uzyskaniu, na wniosek organu podatkowego, zgody prokuratora rejonowego. Przed przystąpieniem do tych czynności kontrolowanemu okazuje się postanowienie prokuratora o wyrażeniu na nie zgody. Przepisy Kodeksu postępowania karnego o przeszukaniu odnoszące się do Policji mają także zastosowanie do kontrolujących. Sporządza się protokół tych czynności, który wymaga zatwierdzenia przez prokuratora. W razie odmowy zatwierdzenia protokołu materiały i informacje zebrane w toku czynności nie stanowią dowodu w postępowaniu podatkowym.

§ 3. Czynności wymienione w § 1 pkt 1 dokonywane są za zgodą kontrolowanego. W razie braku takiej zgody przepis § 2 stosuje się odpowiednio.

§ 4.  (213) W przypadku gdy nieruchomości lub ich części albo rzeczy znajdują się w posiadaniu osób trzecich, osoby te są obowiązane je udostępnić, w celu przeszukania lub oględzin, na żądanie organu podatkowego. Przepisy § 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 288a.  (uchylony).

Art. 289.  § 1. Kontrolowanego, osobę go reprezentującą lub osobę wskazaną w trybie art. 281a albo w trybie art. 284 § 1 zdanie drugie zawiadamia się o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków, opinii biegłych przynajmniej na 3 dni przed terminem ich przeprowadzenia, a dowodu z oględzin nie później niż bezpośrednio przed podjęciem tych czynności.

§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli kontrolowany, osoba go reprezentująca lub przez niego wskazana w trybie art. 281a albo w trybie art. 284 § 1 zdanie drugie są nieobecne, a okoliczności sprawy uzasadniają natychmiastowe przeprowadzenie dowodu.

Art. 290.  § 1.  (214) Przebieg kontroli kontrolujący dokumentuje w protokole. Stan faktyczny może być ponadto utrwalony za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk lub na informatycznych nośnikach danych.

§ 2. Protokół kontroli zawiera w szczególności:

  1)   wskazanie kontrolowanego;

  2)   wskazanie osób kontrolujących;

  3)   określenie przedmiotu i zakresu kontroli;

  4)   określenie miejsca i czasu przeprowadzenia kontroli;

  5)   opis dokonanych ustaleń faktycznych;

  6)   dokumentację dotyczącą przeprowadzonych dowodów;

  6a)   (215) ocenę prawną sprawy będącej przedmiotem kontroli;

  7)    (216) pouczenie o prawie złożenia zastrzeżeń lub wyjaśnień oraz prawie złożenia korekty deklaracji.

§ 3.  (217) (uchylony).

§ 4. Załącznik do protokołu kontroli stanowią protokoły czynności, o których mowa w art. 289 § 1.

§ 5. W protokole kontroli mogą być zawarte również ustalenia dotyczące badania ksiąg w zakresie przewidzianym w art. 193. W tym przypadku nie sporządza się odrębnego protokołu badania ksiąg, o którym mowa w art. 193 § 6.

§ 6. Protokół jest sporządzany w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach. Jeden egzemplarz protokółu kontrolujący doręcza kontrolowanemu.

Art. 290a.   (218) Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw informatyzacji, w drodze rozporządzenia, określi sposób zabezpieczania, odtwarzania i wykorzystywania dowodów utrwalonych za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk lub na informatycznych nośnikach danych, uwzględniając rodzaje czynników zewnętrznych, których działanie może spowodować zniszczenie lub uszkodzenie dowodu, obecność przedstawiciela organu kontrolującego podczas ich odtwarzania, formę oznakowania dowodu oraz ewidencjonowania czynności odtworzenia i wykorzystania dowodu.

Art. 291.  § 1. Kontrolowany, który nie zgadza się z ustaleniami protokołu, może w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia przedstawić zastrzeżenia lub wyjaśnienia, wskazując równocześnie stosowne wnioski dowodowe.

§ 2.  (219) Kontrolujący jest obowiązany rozpatrzyć zastrzeżenia, o których mowa w § 1, i w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania zawiadomić kontrolowanego o sposobie ich załatwienia.

§ 3. W przypadku niezłożenia wyjaśnień lub zastrzeżeń w terminie określonym w § 1, przyjmuje się, że kontrolowany nie kwestionuje ustaleń kontroli.

§ 4. Kontrola zostaje zakończona w dniu doręczenia protokołu kontroli.

Art. 291a.   (220) § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w celu usprawnienia współpracy oraz podniesienia efektywności kontroli, może zawierać z obcymi władzami porozumienia dwustronne lub wielostronne w zakresie koordynacji czasu wszczynania i zakresu przeprowadzanych kontroli.

§ 2. Porozumienia, o których mowa w § 1, mogą przewidywać obecność przedstawicieli obcej władzy w toku czynności kontrolnych.

Art. 292.  W sprawach nieuregulowanych w art. 281-291 stosuje się odpowiednio przepisy art. 102 § 2 i 3, art. 135-138, art. 139 § 4, art. 140 § 2, art. 141 i art. 142 oraz przepisy rozdziałów 1, 2, 5, 6, 9-12, 14, 16, 22 oraz 23 działu IV.

DZIAŁ VII

TAJEMNICA SKARBOWA

Art. 293.  § 1. Indywidualne dane zawarte w deklaracji oraz innych dokumentach składanych przez podatników, płatników lub inkasentów objęte są tajemnicą skarbową.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się również do danych zawartych w:

  1)   informacjach podatkowych przekazywanych organom podatkowym przez podmioty inne niż wymienione w § 1;

  2)   aktach dokumentujących czynności sprawdzające;

  3)   aktach postępowania podatkowego, kontroli podatkowej oraz aktach postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe;

  4)   dokumentacji rachunkowej organu podatkowego;

  5)   informacjach uzyskanych przez organy podatkowe z banków oraz z innych źródeł niż wymienione w § 1 lub w pkt 1;

  6)    (221) informacjach uzyskanych w toku postępowania w sprawie zawarcia porozumień, o których mowa w dziale IIa.

Art. 294.  § 1. Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązani są:

  1)   pracownicy urzędów skarbowych oraz izb skarbowych;

  1a)  funkcjonariusze celni i pracownicy urzędów celnych oraz izb celnych;

  2)   wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta, marszałek województwa oraz pracownicy samorządowych służb finansowych;

  3)   członkowie samorządowych kolegiów odwoławczych, a także pracownicy biur tych kolegiów;

  4)   minister właściwy do spraw finansów publicznych oraz pracownicy Ministerstwa Finansów (222) ;

  5)    (223) osoby odbywające staż, praktykę zawodową lub studencką w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub w innych organach podatkowych,

  6)    (224) przedstawiciele obcej władzy obecni w toku czynności kontrolnych, w związku z prowadzeniem równoczesnych kontroli.

§ 2. Osoby wymienione w § 1 są obowiązane do złożenia na piśmie przyrzeczenia następującej treści:

"Przyrzekam, że będę przestrzegał tajemnicy skarbowej. Oświadczam, że są mi znane przepisy o odpowiedzialności karnej za ujawnienie tajemnicy skarbowej.".

§ 3.  (225) Zachowanie tajemnicy skarbowej obowiązuje również po ustaniu zatrudnienia, zakończeniu stażu lub praktyki.

§ 4. Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązane są również inne osoby, którym udostępniono informacje objęte tajemnicą skarbową, chyba że na ich ujawnienie zezwala przepis prawa.

§ 5. Przepisu § 4 nie stosuje się do osób, których dotyczą informacje objęte tajemnicą skarbową.

Art. 295.  W toku postępowania podatkowego dostęp do informacji pochodzących z banku lub innej instytucji finansowej, a także do informacji uzyskanych z banku lub innej instytucji finansowej mających siedzibę na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, przysługuje:

  1)   funkcjonariuszowi celnemu lub pracownikowi - załatwiającym sprawę, ich bezpośrednim przełożonym, naczelnikowi urzędu skarbowego oraz naczelnikowi urzędu celnego;

  2)   organom i pracownikom organów, o których mowa w art. 305c, właściwym w zakresie udzielania i występowania o udzielenie informacji.

Art. 295a.   (226) W toku postępowania w sprawie zawarcia porozumień, o których mowa w dziale IIa, dostęp do informacji przekazanych przez przedsiębiorców w tym postępowaniu przysługuje pracownikowi załatwiającemu sprawę, jego bezpośredniemu przełożonemu oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.

Art. 296.  § 1. Akta spraw zawierające informacje:

  1)    (227) pochodzące z banków lub spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, z wyłączeniem informacji, o których mowa w art. 82 § 2, oraz z innych instytucji finansowych,

  2)   określone w art. 305b, uzyskane od państw członkowskich Unii Europejskiej, pochodzące z banków oraz innych instytucji finansowych,

  3)    (228) uzyskane w postępowaniu w sprawie zawarcia porozumień, o których mowa w dziale IIa

- przechowuje się w pomieszczeniach zabezpieczonych zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych.

§ 2. Informacje, o których mowa w § 1, po ich wykorzystaniu są wyłączane z akt sprawy i przechowywane w kasach pancernych lub szafach pancernych. O wyłączeniu informacji dokonuje się adnotacji w aktach sprawy.

§ 3. Ponowne włączenie do akt sprawy informacji, o których mowa w § 1, następuje wyłącznie w przypadkach określonych w art. 297 i 297a.

Art. 297.  § 1. Akta, w tym akta zawierające informacje wymienione w art. 182, naczelnicy urzędów skarbowych oraz naczelnicy urzędów celnych udostępniają wyłącznie:

  1)   ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, dyrektorowi izby skarbowej lub dyrektorowi izby celnej - w toku postępowania podatkowego, postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe lub postępowania kontrolnego prowadzonego w urzędzie skarbowym lub urzędzie celnym;

  2)   innym naczelnikom urzędów skarbowych lub urzędów celnych albo organom kontroli skarbowej - w związku ze wszczętym postępowaniem podatkowym, postępowaniem w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe lub kontrolą podatkową;

2a)  Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej - zgodnie z przepisami o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł (229) ;

  3)   sądom lub prokuratorowi - w związku z toczącym się postępowaniem;

  4)   Rzecznikowi Praw Obywatelskich - w związku z jego udziałem w postępowaniu przed sądem administracyjnym;

  5)   Prokuratorowi Generalnemu - na wniosek właściwego prokuratora:

a)  w przypadkach określonych w dziale IV Kodeksu postępowania administracyjnego,

b)  w związku z udziałem prokuratora w postępowaniu przed sądem administracyjnym;

  6)   (uchylony);

  7)    (230) służbom ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Centralnemu Biuru Antykorupycjnemu, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Służbie Więziennej i ich posiadającym pisemne upoważnienie funkcjonariuszom lub żołnierzom w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych;

  8)    (231) Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia czynności kontrolnych, określonych w rozdziale 4 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708).

§ 2. W przypadkach określonych w § 1 pkt 1 lub 2 stosuje się odpowiednio przepis art. 295.

§ 3. W przypadkach, o których mowa w § 1, akta spraw są oznaczane oraz przekazywane w sposób przewidziany w art. 82 § 4.

§ 4. Naczelnicy urzędów skarbowych oraz naczelnicy urzędów celnych udostępniają Najwyższej Izbie Kontroli, w związku z toczącym się postępowaniem kontrolnym, akta, o których mowa w § 1, po wyłączeniu z nich informacji wymienionych w art. 182, chyba że informacje takie zostały uprzednio udzielone Najwyższej Izbie Kontroli na podstawie odrębnych przepisów.

Art. 297a.  § 1. Informacje określone w art. 305b, uzyskane od państw członkowskich Unii Europejskiej, lub akta zawierające takie informacje, są udostępniane wyłącznie organom wymienionym w art. 297, na zasadach określonych w tym przepisie, gdy toczące się przed tym organem postępowanie lub czynności wykonywane przez ten organ są związane z prawidłowym określaniem podstaw opodatkowania i wysokości zobowiązania podatkowego lub wymiarem innych należności, których dochodzenie, zgodnie z przepisami o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jest możliwe na wniosek obcego państwa.

§ 2. Udostępnienie informacji dla celów innych niż wymienione w § 1 wymaga uzyskania zgody właściwej władzy państwa członkowskiego Unii Europejskiej, od którego otrzymano informacje.

Art. 297b.   (232) Akta spraw zawarcia porozumień, o których mowa w dziale IIa, lub informacje wynikające z tych akt, są udostępniane wyłącznie organom wymienionym w art. 297 § 1 pkt 1 i pkt 2a-7 oraz na zasadach określonych w tym przepisie.

Art. 298.  Akta niezawierające informacji, o których mowa w art. 182, organy podatkowe udostępniają:

  1)   ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych;

  2)   innym organom podatkowym;

  3)   organom kontroli skarbowej;

3a)  pracownikom wywiadu skarbowego;

  4)   Najwyższej Izbie Kontroli - w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o Najwyższej Izbie Kontroli;

  5)    (233) sądowi, prokuratorowi, a także upoważnionym pisemnie przez prokuratora funkcjonariuszom Policji lub Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego - w związku z toczącym się postępowaniem,

5a)   (234) służbom ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Służbie Więziennej i ich posiadającym pisemne upoważnienie funkcjonariuszom lub żołnierzom w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych,

5b)   (235) Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego, jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieżenia przestępstwom lub ich wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów,

  6)   biegłym powołanym w toku postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie określonym przez organ podatkowy;

6a)   (236) wojewodzie i Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców - w zakresie prowadzonych postępowań dotyczących legalizacji pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

  7)   innym organom - w przypadkach i na zasadach określonych w odrębnych ustawach oraz ratyfikowanych umowach międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Art. 299.  § 1. Organy podatkowe udostępniają informacje zawarte w aktach spraw podatkowych, z wyłączeniem informacji określonych w art. 182, organom i osobom wymienionym w art. 298.

§ 2. Organy podatkowe udostępniają informacje wynikające z akt spraw podatkowych w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych ustawach oraz ratyfikowanych umowach międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

§ 3. Informacje, o których mowa w § 1, udostępniane są również:

  1)    (237) (uchylony);

  2)   (uchylony);

  3)   powiatowym oraz wojewódzkim urzędom pracy;

  4)   jednostkom organizacyjnym Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;

  5)   jednostkom organizacyjnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;

  6)   ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych - w celu realizacji zadań określonych w przepisach o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców;

  7)   Szefowi Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w celu realizacji jego zadań ustawowych;

  8)   komornikom sądowym w związku z toczącym się postępowaniem egzekucyjnym;

  9)    (238) wójtom, burmistrzom lub prezydentom miast w zakresie prowadzonych postępowań o przyznanie świadczeń rodzinnych lub zaliczek alimentacyjnych;

  10)  ośrodkom pomocy społecznej i powiatowym centrom pomocy rodzinie w zakresie prowadzonych postępowań o świadczenia z pomocy społecznej;

  11)   (239) służbom statystyki publicznej w zakresie wynikającym z programu badań statystycznych;

  12)   (240) instytucjom zajmującym się obsługą środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub środków niepodlegających zwrotowi, pochodzących z innych źródeł zagranicznych.

§ 4.  (241) Informacje o numerach rachunków bankowych posiadanych przez podatników mogą być udostępniane:

  1)   Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych i Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;

  2)   komornikom sądowym w związku z toczącym się postępowaniem egzekucyjnym;

  3)   wójtom, burmistrzom lub prezydentom miast w zakresie prowadzonych postępowań o przyznanie świadczeń rodzinnych lub zaliczek alimentacyjnych;

  4)    (242) instytucjom zajmującym się obsługą środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub środków niepodlegających zwrotowi, pochodzących z innych źródeł zagranicznych.

§ 5. (uchylony).

Art. 299a.  Akta, o których mowa w art. 298, i dokumenty zawierające informacje, o których mowa w art. 299, przekazywane organom i osobom wymienionym w art. 298 pkt 4-7 oraz art. 299 § 2-4 oznacza się klauzulą "Tajemnica skarbowa".

Art. 299b.   (243) § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyrazić zgodę na ujawnienie przez naczelników urzędów skarbowych, naczelników urzędów celnych, dyrektorów izb skarbowych lub dyrektorów izb celnych, określonych informacji stanowiących tajemnicę skarbową, z wyłączeniem informacji stanowiących tajemnicę inną niż skarbowa i objętych ochroną na podstawie odrębnych ustaw, wskazując jednocześnie sposób udostępnienia i wykorzystania ujawnianych informacji.

§ 2. Wyrażenie zgody, o której mowa w § 1, może nastąpić wyłącznie ze względu na ważny interes publiczny oraz gdy jest to konieczne dla osiągnięcia celów kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego lub jeżeli ujawnienie tych informacji urzeczywistni prawo obywateli do ich rzetelnego informowania o działaniach organów podatkowych i jawności życia publicznego.

§ 3. Wyrażenie zgody, o której mowa w § 1, następuje w formie pisemnej, na uzasadniony wniosek naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celnego, dyrektora izby skarbowej lub dyrektora izby celnej.

Art. 300.  (uchylony).

Art. 301.  Przepisy art. 297-299 nie naruszają uprawnień strony przewidzianych w art. 178 i art. 179.

Art. 302.  (uchylony).

Art. 303.  (uchylony).

Art. 304.   (244) (uchylony).

Art. 305.  § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych podaje do wiadomości publicznej zbiorcze informacje dotyczące podatków.

§ 2. Uprawnienie, o którym mowa w § 1, przysługuje również organom podatkowym.

§ 3. Uprawnienie, o którym mowa w § 1, przysługuje również Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli.

DZIAŁ VIIA

WYMIANA INFORMACJI PODATKOWYCH Z INNYMI PAŃSTWAMI

Rozdział 1

Zasady ogólne wymiany informacji podatkowych

Art. 305a.   (245) W zakresie i na zasadach wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Wspólnota Europejska, informacje zawarte w aktach spraw podatkowych lub inne informacje podatkowe mogą być udostępniane właściwym władzom państw obcych, pod warunkiem że wykorzystywanie udostępnionych informacji nastąpi zgodnie z zasadami określonymi w tych umowach.

Rozdział 2

Szczegółowe zasady wymiany informacji podatkowych z państwami członkowskimi Unii Europejskiej

Art. 305b.  Wymiana informacji podatkowych obejmuje wszelkie informacje istotne dla prawidłowego określania podstaw opodatkowania i wysokości zobowiązania podatkowego w zakresie:

  1)   opodatkowania dochodu, majątku lub kapitału, bez względu na sposób i formę opodatkowania, w tym opodatkowania dochodu ze sprzedaży rzeczy lub praw majątkowych oraz przyrostu wartości majątku lub kapitału,

  2)    (246) (uchylony),

  3)   opodatkowania składek ubezpieczeniowych

- zwane dalej "informacjami".

Art. 305c.   (247) § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych występuje do obcych władz o udzielenie informacji oraz udziela im informacji na zasadach określonych w niniejszym rozdziale.

§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może upoważnić Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, dyrektora izby skarbowej oraz dyrektora urzędu kontroli skarbowej do występowania do obcych władz o udzielenie informacji i udzielania im informacji na zasadach określonych w niniejszym rozdziale.

Art. 305d.  Informacje są udzielane na wniosek obcych władz lub z urzędu.

Art. 305e.  Wniosek o udzielenie informacji powinien zawierać:

  1)   dane identyfikujące podmiot, którego informacje mają dotyczyć: nazwisko lub nazwę (firmę), adres i inne posiadane dane niezbędne do identyfikacji podmiotu, którego wniosek dotyczy;

  2)   wskazanie zakresu żądanych informacji i celu ich wykorzystania;

  3)   stwierdzenie, że wyczerpano możliwości uzyskania informacji na podstawie przepisów prawa krajowego państwa wnioskującego;

  4)   zobowiązanie się do objęcia tajemnicą udzielonych informacji, zgodnie z przepisami prawa krajowego państwa wnioskującego.

Art. 305f.  § 1. Wniosek obcej władzy wszczyna postępowanie w sprawie udzielenia informacji.

§ 2. Postępowanie powinno być zakończone bez zbędnej zwłoki.

§ 3. O każdym przypadku nieudzielenia informacji we właściwym terminie zawiadamia się obce władze, podając przyczyny niedotrzymania terminu udzielenia informacji.

§ 4. W sprawie udzielenia lub odmowy udzielenia informacji wydaje się postanowienie.

Art. 305g.  § 1. Jeżeli dane zawarte we wniosku obcej władzy nie są wystarczające do udzielenia informacji, właściwy organ wzywa niezwłocznie tę władzę o nadesłanie danych uzupełniających, w wyznaczonym terminie.

§ 2. W przypadku nieuzupełnienia wniosku zgodnie z wezwaniem, o którym mowa w § 1, właściwy organ odmawia udzielenia informacji.

Art. 305h.  Odmawia się udzielenia informacji, jeżeli:

  1)   zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że obca władza nie wyczerpała możliwości uzyskania wnioskowanych informacji na podstawie przepisów prawa krajowego;

  2)   organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej nie posiada uprawnień do uzyskania wnioskowanych informacji;

  3)   odrębne przepisy lub ratyfikowane umowy międzynarodowe uniemożliwiają udzielenie wnioskowanych informacji lub wykorzystanie ich przez państwo wnioskujące dla celów wskazanych we wniosku;

  4)   udzielenie informacji prowadziłoby do ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa, przemysłowej lub zawodowej albo procesu produkcyjnego;

  5)   udzielenie informacji naruszyłoby porządek publiczny Rzeczypospolitej Polskiej;

  6)   państwo wnioskujące nie może udzielać informacji o podobnym charakterze;

  7)   przepisy prawa krajowego państwa wnioskującego nie zapewniają objęcia informacji tajemnicą na takich samych zasadach, na jakich są chronione takie same informacje uzyskane na podstawie przepisów prawa krajowego państwa wnioskującego.

Art. 305i.  Wniosek o udzielenie informacji może być w każdym czasie wycofany przez właściwy organ.

Art. 305j.  W sprawach nieuregulowanych w art. 305b-305i stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 1, 2, 4, 5, 8, 9 i 14 działu IV.

Art. 305k.  § 1. Właściwy organ udziela z urzędu informacji obcym władzom, gdy:

  1)   uprawdopodobnione jest uszczuplenie należności podatkowych lub obejście prawa podatkowego państwa członkowskiego Unii Europejskiej;

  2)   korzystanie przez podatnika z ulg podatkowych może być podstawą powstania obowiązku podatkowego lub zwiększenia zobowiązania podatkowego w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

  3)   ustalenia postępowania podatkowego lub kontrolnego, dokonane w oparciu o informacje uzyskane od obcej władzy, mogą być użyteczne dla prawidłowego określania podstaw opodatkowania i wysokości zobowiązania podatkowego.

§ 2. Przepis art. 305h stosuje się odpowiednio.

Art. 305l.  Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w celu usprawnienia współpracy, może zawierać z obcymi władzami porozumienia dwustronne lub wielostronne w zakresie szczegółowych zasad i trybu wymiany informacji.

Art. 305m.  Informacje otrzymane od obcej władzy można przekazać innej obcej władzy za zgodą władzy państwa udzielającego informacji.

Rozdział 3 (248)

Szczegółowe zasady wymiany informacji o przychodach (dochodach) z oszczędności

Art. 305n.  § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje z urzędu informacje dotyczące przychodów (dochodów) z oszczędności osób fizycznych, których wypłacanie wymaga, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych, składania imiennej informacji o przychodach (dochodach), uzyskanych przez osoby, które ze względu na miejsce zamieszkania podlegają obowiązkowi podatkowemu od wszystkich swoich dochodów:

  1)    (249) w państwie członkowskim Unii Europejskiej, lub

  2)    (250) na terytoriach zależnych lub terytoriach stowarzyszonych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Królestwa Niderlandów, z zastrzeżeniem postanowień umów w sprawie opodatkowania przychodów (dochodów) z oszczędności osób fizycznych zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z tymi terytoriami

- właściwym władzom tych państw i terytoriów.

§ 2. Informacje przekazuje się przynajmniej raz w roku w terminie 6 miesięcy od zakończenia roku podatkowego podmiotu wypłacającego przychody (dochody).

§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w celu usprawnienia współpracy, może zawierać z właściwymi władzami państw i terytoriów, o których mowa w § 1, porozumienia dwustronne lub wielostronne w zakresie szczegółowych zasad i trybu wymiany informacji.

Art. 305o.  Do informacji określonych w art. 305n § 1 dotyczących podatników, na których ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy w Rzeczypospolitej Polskiej, otrzymanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych od właściwych władz innych państw lub terytoriów zależnych lub stowarzyszonych przepisy art. 297a stosuje się odpowiednio.

DZIAŁ VIII

PRZEPISY KARNE

Art. 306.  § 1. Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy skarbowej, ujawnia informacje objęte tą tajemnicą,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.

§ 2. Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy skarbowej, ujawnia informacje określone w art. 182,

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 2.

§ 4. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

DZIAŁ VIIIA

ZAŚWIADCZENIA

Art. 306a.  § 1. Organ podatkowy wydaje zaświadczenia na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie.

§ 2. Zaświadczenie wydaje się, jeżeli:

  1)   urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa;

  2)   osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

§ 3. Zaświadczenie potwierdza stan faktyczny lub prawny istniejący w dniu jego wydania.

§ 4. Zaświadczenie wydaje się w granicach żądania wnioskodawcy.

§ 5.  (251) Zaświadczenie powinno być wydane bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia, z zastrzeżeniem § 6.

§ 6.  (252) Zaświadczenie, o którym mowa w art. 306m § 1, powinno być wydane bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia.

Art. 306b.  § 1. W przypadkach, o których mowa w art. 306a § 2, organ podatkowy jest obowiązany wydać zaświadczenie, jeżeli chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów lub z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu.

§ 2. Organ podatkowy, przed wydaniem zaświadczenia, może przeprowadzić w niezbędnym zakresie postępowanie wyjaśniające.

Art. 306c.  Odmowa wydania zaświadczenia lub zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

Art. 306d.  § 1. Organ podatkowy nie może żądać zaświadczenia w celu potwierdzenia faktów lub stanu prawnego, znanych organowi z urzędu lub możliwych do ustalenia przez organ na podstawie posiadanej ewidencji, rejestrów lub innych danych albo na podstawie przedstawionych przez zainteresowanego do wglądu dokumentów urzędowych.

§ 2. Organ podatkowy żądający od strony zaświadczenia w celu potwierdzenia faktów lub stanu prawnego jest obowiązany wskazać przepis prawa wymagający urzędowego potwierdzenia tych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia.

Art. 306e.  § 1. Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach lub stwierdzające stan zaległości wydaje się na podstawie dokumentacji danego organu podatkowego oraz informacji otrzymanych od innych organów podatkowych.

§ 2. Przed wydaniem zaświadczeń, o których mowa w § 1, ustala się, czy w stosunku do wnioskodawcy nie jest prowadzone postępowanie mające na celu ustalenie lub określenie wysokości jego zobowiązań podatkowych. Jeżeli takie postępowanie jest prowadzone i zgromadzony materiał dowodowy pozwala na jego zakończenie, powinna być niezwłocznie wydana decyzja ustalająca lub określająca wysokość zobowiązań podatkowych, w celu wykazania ich w zaświadczeniu.

§ 3. Nie można odmówić wydania zaświadczenia, jeżeli nie jest możliwe zakończenie postępowania, o którym mowa w § 2, przed upływem terminu określonego w art. 306a § 5. Wydając zaświadczenie, organ podaje informacje o prowadzonym postępowaniu.

§ 4. Na żądanie wnioskodawcy w zaświadczeniu podaje się także informacje:

  1)   czy w stosunku do wnioskodawcy prowadzone jest:

a)  postępowanie mające na celu ujawnienie jego zaległości podatkowych i określenie ich wysokości,

b)  postępowanie egzekucyjne w administracji, również w zakresie innych niż podatkowe zobowiązań wnioskodawcy,

c)  postępowanie w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe;

  2)   dotyczące:

a)  okresów, z których pochodzą zaległości, i ich tytułów,

b)  podatków, których termin płatności został odroczony lub których płatność została rozłożona na raty.

§ 5. Jeżeli zapłata zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę została odroczona lub rozłożona na raty, uznaje się, że podatnik, płatnik lub inkasent, do dnia upływu terminów, o których mowa w art. 49 § 1, nie posiada zaległości podatkowych.

§ 6.  (253) W zakresie, o którym mowa w art. 224c, uznaje się, że do czasu wydania ostatecznej decyzji, nie istnieje zaległość podatkowa.

Art. 306f.  § 1. Organ podatkowy na wniosek osoby, która uprawdopodobni, że może być spadkobiercą, wydaje zaświadczenie o wysokości znanych temu organowi zobowiązań spadkodawcy wymienionych w art. 98 § 1 i 2.

§ 2. Jeżeli postępowanie podatkowe w sprawie określenia lub ustalenia wysokości zobowiązań podatkowych spadkodawcy nie zostało zakończone, w zaświadczeniu podaje się przybliżoną wysokość zobowiązania na podstawie posiadanych danych co do podstawy opodatkowania.

Art. 306g.  § 1. Organy podatkowe, za zgodą zbywającego, wydają na wniosek nabywcy, o którym mowa w art. 112 § 1, zaświadczenie o wysokości zaległości podatkowych zbywającego.

§ 2. W zaświadczeniu, o którym mowa w § 1, organ podatkowy określa wysokość zaległości podatkowych zbywającego na dzień wydania zaświadczenia.

§ 3. Przepisy § 1-2 stosuje się odpowiednio do należności wymienionych w art. 107 § 2 pkt 2-4, objętych zakresem odpowiedzialności nabywcy.

Art. 306h.  § 1. Organy podatkowe, za zgodą podatnika, wydają zaświadczenie o wysokości zaległości podatkowych podatnika na żądanie:

  1)   jednostek organizacyjnych, które na podstawie ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania uprawnione są do udzielania kredytów (pożyczek);

  2)   kontrahentów podatników prowadzących działalność gospodarczą oraz dzierżawców i użytkowników nieruchomości - w zakresie opodatkowania dzierżawionej lub użytkowanej nieruchomości;

  3)   małżonka podatnika, z zastrzeżeniem § 2, a także rozwiedzionego małżonka w zakresie zaległości powstałych w czasie trwania wspólności majątkowej oraz innych osób wymienionych w art. 111;

  4)   wspólnika spółek wymienionych w art. 115 § 1.

§ 2.  (254) Zgoda podatnika nie jest wymagana, jeżeli z żądaniem wydania zaświadczenia, o którym mowa w § 1, występuje małżonek podatnika pozostający z nim we wspólności majątkowej. Małżonek podatnika składa oświadczenie o pozostawaniu z podatnikiem we wspólności majątkowej pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Art. 306i.  § 1. Organ podatkowy na wniosek podatnika wydaje zaświadczenie o wysokości jego dochodu lub obrotu.

§ 2. W zaświadczeniach dotyczących wysokości dochodu lub obrotu stwierdza się wyłącznie, czy wnioskodawca jest lub nie jest podatnikiem:

  1)   podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, z określeniem wysokości obrotu;

  2)    (255) podatku dochodowego (we wszystkich formach opodatkowania); w przypadku opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych - z określeniem wysokości dochodu przyjętego do podstawy opodatkowania, a w przypadku osób prawnych - z określeniem wysokości dochodu przyjętego do podstawy opodatkowania, jak również kwoty podatku należnego.

Art. 306j.  Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

  1)   tryb wydawania zaświadczeń, uwzględniając w szczególności odpowiednią organizację czynności związanych z wydawaniem zaświadczeń;

  2)   właściwość miejscową i rzeczową organów podatkowych do wydawania zaświadczeń, uwzględniając rodzaj zobowiązania podatkowego;

  3)    (256) wzór rejestru zaświadczeń oraz szczegółowy sposób jego prowadzenia, uwzględniając treść wniosku o wydanie zaświadczenia, datę złożenia wniosku lub wyrażenia zgody na wydanie zaświadczenia, sposób załatwienia wniosku, treść wydanego zaświadczenia oraz dane identyfikujące wnioskodawcę, biorąc pod uwagę uproszczenie i usprawnienie procesu wydawania zaświadczeń;

  4)   wzór ewidencji przekazanych lub otrzymanych informacji w sprawach zaświadczeń oraz szczegółowy sposób jej prowadzenia, uwzględniając w szczególności dane identyfikujące osobę, której dotyczy zaświadczenie, treść przekazanych lub otrzymanych informacji, dane identyfikujące osobę lub organ przekazujący informacje;

  5)   wzory zaświadczeń, uwzględniając w szczególności zakres danych wykazywanych w zaświadczeniu oraz dane identyfikujące wnioskodawcę i organ wydający zaświadczenie;

  6)    (257) wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 306h § 2, uwzględniając dane identyfikujące małżonków.

Art. 306k.   (258) W sprawach nieuregulowanych w art. 306a-306i oraz 306l i 306m stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 1-6, 8-12, 14, 16 oraz 23 działu IV.

Art. 306l.   (259) Organ podatkowy na wniosek podatnika wydaje zaświadczenie o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (certyfikat rezydencji).

Art. 306m.   (260) § 1. Organ podatkowy na wniosek podatnika wydaje zaświadczenie o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby fizycznej osiągającej przychody (dochody), o których mowa w art. 305n § 1, ze źródeł przychodów położonych:

  1)    (261) w Republice Austrii, Królestwie Belgii, Wielkim Księstwie Luksemburga, Księstwie Andory, Księstwie Monako, lub

  2)    (262) na terytoriach zależnych lub terytoriach stowarzyszonych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Królestwa Niderlandów, stosownie do postanowień umów w sprawie opodatkowania przychodów (dochodów) z oszczędności osób fizycznych zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z tymi terytoriami.

§ 2. W zaświadczeniu, o którym mowa w § 1, podaje się również zgłoszone organowi podatkowemu przez wnioskodawcę:

  1)   imię i nazwisko albo nazwę oraz adres podmiotu, który wypłaca lub stawia do dyspozycji przychody (dochody);

  2)   numer rachunku wnioskodawcy, a w przypadku jego braku - tytuł prawny, z którego wynika wierzytelność stanowiąca podstawę wypłaty lub postawienia do dyspozycji przychodów (dochodów).

Art. 306n.   (263) Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory zaświadczeń, o których mowa w art. 306l i art. 306m § 1, uwzględniając zakres danych wykazywanych w zaświadczeniach oraz dane identyfikujące wnioskodawcę i organ wydający zaświadczenie.

DZIAŁ IX

ZMIANY W PRZEPISACH OBOWIĄZUJĄCYCH, PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Rozdział 1

Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 307.  W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 i Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45, poz. 289, z 1983 r. Nr 41, poz. 185, z 1984 r. Nr 34, poz. 183, z 1986 r. Nr 47, poz. 228, z 1987 r. Nr 21, poz. 123 i Nr 33, poz. 186, z 1989 r. Nr 20, poz. 107, z 1990 r. Nr 34, poz. 201, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 119, poz. 513, z 1994 r. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 1, poz. 1 i Nr 74, poz. 368, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471 i Nr 102, poz. 643) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięto).

Art. 308.  W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78 i z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426 i Nr 141, poz. 692 oraz z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięto).

Art. 309.  W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485, Nr 102, poz. 643 i Nr 121, poz. 770) po art. 175 dodaje się art. 175a w brzmieniu:

"Art. 175a. § 1.   W toku postępowania przygotowawczego kierownikowi finansowego organu dochodzenia, o którym mowa w art. 174 § 2 pkt 2, przysługują uprawnienia przewidziane w art. 182 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926).

§ 2.   Przepisy art. 184 § 2 i 4 oraz art. 295-297 i art. 301 ustawy - Ordynacja podatkowa stosuje się odpowiednio."

Art. 310.  W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147, z 1991 r. Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1994 r. Nr 85, poz. 388, z 1996 r. Nr 107, poz. 499 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 752) w art. 66 wyraz "państwową" zastępuje się wyrazami "Skarbu Państwa lub gminy".

Art. 311.  W ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięto).

Art. 312.  W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i z 1997 r. Nr 43, poz. 272) w art. 1 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

"4.  Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, że podatnicy podatku rolnego będący równocześnie podatnikami podatku od nieruchomości lub podatku leśnego wpłacają te podatki w formie łącznego zobowiązania pieniężnego na podstawie jednej decyzji (nakazu płatniczego), oraz wskazać osoby, na które wystawia się decyzję.

5.   Za zobowiązania podatkowe wchodzące w skład łącznego zobowiązania pieniężnego odpowiadają solidarnie osoby, na które wystawiono nakaz płatniczy, oraz osoby, na których ciąży obowiązek zapłaty zobowiązania pieniężnego."

Art. 313.  W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 80, poz. 369 i Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 10, poz. 61, Nr 75, poz. 357, Nr 90, poz. 406, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 23, poz. 117, Nr 24, poz. 119, Nr 71, poz. 449, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 i 770) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięto).

Art. 314.  W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 i Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 751) w art. 12 wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięto).

Art. 315.  W ustawie z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675 i Nr 121, poz. 770) po art. 60 dodaje się art. 60a w brzmieniu:

"Art. 60a. 1.  W razie niewykonania przekazu pocztowego dotyczącego należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926), organowi podatkowemu lub gminie, w terminach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 60 pkt 3, Poczta Polska jest obowiązana do zapłacenia odbiorcy przekazu odsetek w wysokości przewidzianej dla odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

2.   Do odpowiedzialności Poczty Polskiej z tytułu nieterminowego wykonania przekazu pocztowego podmiotom wymienionym w ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa o odpowiedzialności podatkowej inkasenta."

Art. 316.  W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i Nr 133, poz. 883) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięto).

Art. 317.  W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięto).

Art. 318.  W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105, Nr 71, poz. 449 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięto).

Art. 319.  W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 i 777) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięto).

Art. 320.  W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 68, poz. 341, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1994 r. Nr 98, poz. 472, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 621 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 503 i Nr 121, poz. 770) w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:

  1)   w ust. 3 wyraz "Inkasentem" zastępuje się wyrazem "Płatnikiem";

  2)   w ust. 4 wyraz "inkasent" zastępuje się wyrazem "płatnik";

  3)   w ust. 5 wyrazy "o zobowiązaniach podatkowych" zastępuje się wyrazami "ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926)".

Art. 321.  W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722 i Nr 123, poz. 776 i 780) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięto).

Art. 322.  W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 124, poz. 601 i Nr 154, poz. 794, z 1996 r. Nr 149, poz. 704 i Nr 156, poz. 774 oraz z 1997 r. Nr 79, poz. 484, Nr 113, poz. 734, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780) w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

  1)   ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2.  W zakresie podatków i opłat stanowiących dochody gmin, a pobieranych przez urząd skarbowy, urząd ten udziela ulg, odroczeń, umorzeń, stosuje zaniechanie poboru podatków oraz zwalnia płatnika z obowiązku pobrania oraz wpłaty podatku lub zaliczek na podatek wyłącznie na wniosek lub za zgodą zarządu gminy.";

  2)   po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

"2a.  Wniosek lub zgoda, o których mowa w ust. 2, wydawane są w drodze postanowienia.";

  3)   w ust. 4 po wyrazie "podjętych" dodaje się wyrazy "przez organy podatkowe".

Art. 323.  W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięto).

Rozdział 2

Przepisy przejściowe

Art. 324.  § 1. Do spraw wszczętych, a nierozpatrzonych przez organ podatkowy pierwszej instancji przed dniem 1 stycznia 1998 r. stosuje się, z zastrzeżeniem § 2, przepisy niniejszej ustawy.

§ 2. Wnioski złożone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w sprawach:

  1)   odroczenia terminu płatności podatku,

  2)   rozłożenia na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowej,

  3)   potrącenia zobowiązań podatkowych

- rozpatrywane są na podstawie przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

Art. 325.  Przepis art. 22 § 4 stosuje się również do złożonych, a nierozpatrzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wniosków o zaniechanie poboru podatków.

Art. 326.  § 1. Hipoteka ustawowa powstała w okresie roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wygasa po upływie 12 miesięcy od dnia jej powstania, chyba że organ podatkowy złoży w tym czasie wniosek o jej wpis do księgi wieczystej.

§ 2. Hipoteki ustawowe powstałe przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wygasają, jeżeli organ podatkowy nie złoży wniosku o ich wpis do księgi wieczystej w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 327.  Wygasają zastawy ustawowe powstałe przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 328.  Wierzytelności wobec Skarbu Państwa lub państwowych jednostek budżetowych, które stały się wymagalne do dnia ogłoszenia niniejszej ustawy, mogą podlegać potrąceniu na zasadach przewidzianych w ustawie o zobowiązaniach podatkowych, jeżeli wniosek o dokonanie potrącenia zostanie złożony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 329.  Terminy przewidziane w:

  1)   art. 69 § 2 - stosuje się również do zdarzeń, które nastąpiły przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy;

  2)   art. 80 § 1 pkt 1 (264) - stosuje się również, jeżeli płatnik, w ciągu miesiąca poprzedzającego dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, pobrał podatek nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Art. 330.  Zwrot nadpłat powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dokonywany jest na podstawie przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

Art. 331.  § 1. Prawo do skorygowania deklaracji, o którym mowa w art. 81 § 2 (265) , stosuje się również do deklaracji złożonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

§ 2. W sprawach, o których mowa w § 1, przepis art. 81 § 3 (266) stosuje się odpowiednio.

Art. 332.  Do odpowiedzialności osób trzecich, o których mowa w ustawie o zobowiązaniach podatkowych, z tytułu zaległości podatkowych powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

Art. 333.  Osoby prawne, o których mowa w art. 117, ponoszą również odpowiedzialność za zaległości podatkowe powstałe przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 334.  § 1. Odwołania od decyzji urzędu skarbowego, wniesione do podatkowej komisji odwoławczej przed dniem 1 stycznia 1998 r., przekazuje się do dalszego prowadzenia właściwym izbom skarbowym. Czynności podjęte w toku postępowania przez podatkową komisję odwoławczą pozostają w mocy.

§ 2. Wnioski w sprawie wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną wydaną przez podatkową komisję odwoławczą, a także wnioski w sprawie uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności takiej decyzji rozpatrywane są przez izbę skarbową, przy której działała ta komisja.

§ 3. Wnioski w sprawach, o których mowa w § 2, złożone przed dniem 1 stycznia 1998 r., rozpatrywane są na podstawie dotychczasowych przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego .

Art. 335.  Odwołania od decyzji wydanych na podstawie przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych, wniesione przed dniem 1 stycznia 1998 r., podlegają rozpatrzeniu na podstawie przepisów tej ustawy oraz dotychczasowych przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego .

Art. 336.  Wnioski o uchylenie lub zmianę decyzji ostatecznej, na podstawie której strona nabyła prawo, wniesione przed dniem 1 stycznia 1998 r., podlegają rozpatrzeniu w trybie i na zasadach przewidzianych w art. 155 i art. 177 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Art. 337.  Żądanie uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej określającej wysokość zaległości podatkowej, wniesione przed dniem 1 stycznia 1998 r., podlega rozpatrzeniu na zasadach przewidzianych w dotychczasowych przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego.

Art. 338.  § 1. Umarza się wszczęte z urzędu postępowania w sprawie uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznych, jeżeli decyzje te zostały wydane przed dniem 1 stycznia 1997 r., chyba że strona wniesie o dalsze rozpoznanie sprawy.

§ 2. Przepis § 1 nie dotyczy postępowania w sprawach, o których mowa w art. 250 (267) .

Art. 339.  Przepisy art. 258 § 1 pkt 3-5 (268) , § 2 i 3 oraz art. 259 stosuje się również do decyzji wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 340.  Oświadczenia, o których mowa w art. 278 § 3-5 oraz art. 279 § 3, składane są w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 341.  Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na ustawę o zobowiązaniach podatkowych lub odsyłają ogólnie do przepisów o zobowiązaniach podatkowych, stosuje się przepisy działu III niniejszej ustawy.

Art. 342.  § 1. W okresie do dnia 31 grudnia 1999 r. instytucje finansowe wymienione w art. 182 mogą występować do urzędu skarbowego, który żądał przekazania informacji, z wnioskami o ograniczenie zakresu żądanej informacji i terminu jej przekazania.

§ 2. Wniosek, o którym mowa w § 1, składany jest w terminie 14 dni od dnia otrzymania żądania i wymaga uzasadnienia.

§ 3. Urząd skarbowy w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku postanawia ostatecznie o zakresie żądanych informacji i terminie ich przekazania.

Rozdział 3

Przepisy końcowe

Art. 343.  § 1. Tracą moc:

  1)    dekret z dnia 16 maja 1956 r. o umarzaniu i udzielaniu ulg w spłacaniu należności państwowych (Dz. U. Nr 17, poz. 92 oraz z 1975 r. Nr 10, poz. 56);

  2)    ustawa z dnia 21 grudnia 1958 r. o szczególnym trybie ściągania zaległości z tytułu niektórych zobowiązań właścicieli nieruchomości wobec Państwa (Dz. U. Nr 77, poz. 398, z 1962 r. Nr 38, poz. 166 oraz z 1971 r. Nr 27, poz. 250);

  3)    ustawa z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 75, poz. 357 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770).

§ 2. Pozostają w mocy, do czasu zastąpienia ich nowymi przepisami, nie dłużej jednak niż przez 2 lata od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, przepisy wykonawcze wydane na podstawie:

  1)    ustawy o zobowiązaniach podatkowych,

  2)    art. 164 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Art. 344.  Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z tym że przepisy art. 22 § 6, art. 28 § 3, art. 46 § 3, art. 48 § 3, art. 56 § 3, art. 58, art. 67 § 3, art. 79 § 3, art. 82 § 3, art. 83, art. 84 § 2, art. 87 § 5, art. 119, art. 196 § 4, art. 283 § 3, art. 303, art. 314 pkt 2 i 3, art. 316 pkt 1 oraz art. 328 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.

1)  Art. 3 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

2)  Art. 3 pkt 10 dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

3)  Art. 3 pkt 11:

- dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

4)  Art. 3 pkt 12:

- dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

5)  Art. 3a zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

6)  Art. 3b dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

7)  Art. 3c dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

8)   Art. 3d dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

9)  Art. 12 § 6 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

10)  Art. 13 § 2 pkt 3 dodany przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

11)  Art. 13 § 2 pkt 4:

- dodany przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

12)  Art. 13 § 2 pkt 5 dodany przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

13)  Art. 13a dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

14)  Art. 14 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

15)  Oznaczenie i tytuł rozdziału 1a dodane przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

16)  Art. 14a zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

17)  Art. 14b zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

18)  Art. 14c zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

19)  Art. 14d zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

20)  Art. 14e:

- dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

21)  Art. 14f dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

22)  Art. 14g dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

23)  Art. 14h dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

24)  Art. 14i dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

25)  Art. 14j dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

26)  Art. 14k dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

27)  Art. 14l dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

28)  Art. 14m dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

29)  Art. 14n dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

30)  Art. 14o dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

31)  Art. 14p dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

32)  Dział IIa dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

33)  Art. 20c zmieniony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

34)  Art. 20f pkt 3 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

35)  Art. 20f pkt 3 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

36)  Art. 20i § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

37)  Art. 20i § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

38)  Art. 20i § 5 zmieniony przez art. 1 pkt 10 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

39)  Art. 20r dodany przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

40)  Art. 21 § 3a zmieniony przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

41)  Art. 21b dodany przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

42)  Art. 22 § 1a zmieniony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

43)  Art. 23a zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

44)  Art. 24 zmieniony przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

45)  Art. 24a uchylony przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

46)  Art. 24b uchylony przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

47)  Art. 26a dodany przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

48)  Art. 33 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

49)  Art. 33 § 5 zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

50)  Art. 33b pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

51)  Art. 33c zmieniony przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

52)  Art. 33d dodany przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

53)  Art. 33e dodany przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

54)  Art. 33f dodany przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

55)  Art. 33g dodany przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

56)  Art. 34 § 3 pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

57)  Z dniem 1 stycznia 2005 r. występująca w art. 41 § 1 kwota została podwyższona do 10.200 zł, zgodnie z pkt 1 obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 13 sierpnia 2004 r. w sprawie wysokości kwot wymienionych w art. 41 § 1 oraz w art. 112 § 1 pkt 3 ustawy - Ordynacja podatkowa (M.P.04.35.613).

Z dniem 1 stycznia 2006 r. występująca w art. 41 § 1 kwota została podwyższona do 10.400 zł, zgodnie z pkt 1 obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 11 sierpnia 2005 r. w sprawie wysokości kwot wymienionych w art. 41 § 1 i w art. 112 § 1 pkt 3 ustawy - Ordynacja podatkowa (M.P.05.49.671).

Z dniem 1 stycznia 2007 r. występująca w art. 41 § 1 kwota została podana zgodnie z pkt 1 obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 17 sierpnia 2006 r. w sprawie wysokości kwot wymienionych w art. 41 § 1 i w art. 112 § 1 pkt 3 ustawy - Ordynacja podatkowa (M.P.06.57.609).

58)  Art. 45a dodany przez art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

59)  Art. 48 zmieniony przez art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

60)  Art. 49 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

61)  Art. 51 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

62)  Art. 53 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

63)  Art. 53a zmieniony przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

64)  Art. 54 § 1 pkt 5 zmieniony przez art. 1 pkt 26 lit. a) tiret pierwsze ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

65)  Art. 54 § 1 pkt 7a dodany przez art. 1 pkt 26 lit. a) tiret drugie ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

66)  Art. 54 § 5 dodany przez art. 1 pkt 26 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

67)  Art. 57 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 27 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

68)  Art. 59 § 1 pkt 10 dodany przez art. 1 pkt 13 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

69)  Art. 59 § 2 pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 28 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

70)  Art. 59 § 2 pkt 6 dodany przez art. 1 pkt 13 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

71)  Art. 60 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 29 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

72)  Art. 61 § 1a dodany przez art. 15 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U.06.225.1635) z dniem 1 stycznia 2007 r.

73)  Art. 61 § 3 pkt 2 zmieniony przez art. 15 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U.06.225.1635) z dniem 1 stycznia 2007 r.

74)  Art. 63 zmieniony przez art. 1 pkt 30 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

75)  Art. 63 § 2 zmieniony przez art. 15 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U.06.225.1635) z dniem 1 stycznia 2007 r.

76)  Uchylony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.162.1692), która weszła w życie z dniem 1 września 2004 r.

77)  Uchylony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.162.1692), która weszła w życie z dniem 1 września 2004 r.

78)  Uchylony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.162.1692), która weszła w życie z dniem 1 września 2004 r.

79)  Uchylony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.162.1692), która weszła w życie z dniem 1 września 2004 r.

80)  Art. 66 § 2 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 31 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

81)  Art. 67 uchylony przez art. 1 pkt 32 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

82)  Rozdział 7a dodany przez art. 1 pkt 33 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

83)  Art. 67b § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

84)  Art. 67b § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

85)  Art. 67b § 5 zmieniony przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

86)  Art. 70 § 2 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 34 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

87)  Art. 70 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 34 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

88)  Art. 70 § 5 uchylony przez art. 1 pkt 34 lit. c) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

89)  Art. 70 § 6 zmieniony przez art. 1 pkt 34 lit. d) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

90)  Art. 70 § 7 zmieniony przez art. 1 pkt 34 lit. d) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

91)  Art. 70b uchylony przez art. 1 pkt 35 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

92)  Art. 71 zmieniony przez art. 1 pkt 36 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

93)  Art. 72 § 1 pkt 4 zmieniony przez art. 1 pkt 37 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

94)  Art. 73 § 1 pkt 5 zmieniony przez art. 1 pkt 38 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

95)  Art. 73 § 1 pkt 6 zmieniony przez art. 1 pkt 38 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

96)  Art. 75 § 2 pkt 1 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 39 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

97)  Art. 76 zmieniony przez art. 1 pkt 40 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

98)  Art. 76a § 2 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 41 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

99)  Art. 77 § 1 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 42 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

100)  Art. 77 § 1 pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 42 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

101)  Art. 77 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 42 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

102)  Art. 77 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 42 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

103)  Art. 78 § 3 pkt 4 zmieniony przez art. 1 pkt 43 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

104)  Art. 78 § 5 zmieniony przez art. 1 pkt 43 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

105)  Art. 79 § 2 pkt 1 lit. c) uchylona przez art. 1 pkt 44 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

106)  Rozdział 9a dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

107)  Art. 81 zmieniony przez art. 1 pkt 45 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

108)  Art. 81a uchylony przez art. 1 pkt 46 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

109)  Art. 81b § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 47 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

110)  Art. 81b § 3 dodany przez art. 1 pkt 47 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

111)  Art. 81c uchylony przez art. 1 pkt 48 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

112)  Art. 82 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 49 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

113)  Art. 82 § 2b uchylony przez art. 1 pkt 49 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

114)  Art. 82 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 49 lit. c) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

115)  Art. 82 § 7 dodany przez art. 1 pkt 49 lit. d) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

116)  Art. 82 § 8 dodany przez art. 1 pkt 49 lit. d) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

117)  Art. 89 uchylony przez art. 1 pkt 50 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

118)  Art. 90 uchylony przez art. 1 pkt 50 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

119)  Art. 93 § 3 uchylony przez art. 1 pkt 51 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

120)  Art. 93c zmieniony przez art. 1 pkt 52 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

121)  Obecnie: o komercjalizacji i prywatyzacji, stosownie do art. 23 ustawy z dnia 5 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa, ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.02.240.2055), która weszła w życie z dniem 15 stycznia 2003 r.

122)  Obecnie: Krajowego Rejestru Sądowego, stosownie do art. 86 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U.01.17.209), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.

123)  Art. 97a uchylony przez art. 1 pkt 53 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

124)  Z dniem 14 czerwca 2007 r. art. 100 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 sierpnia 2005 r., w zakresie, w jakim nie przyznaje spadkobiercom podatnika podatku od towarów i usług prawa do określenia w decyzji podatkowej prawa do zwrotu na ich rzecz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, jeżeli spadkodawca przed śmiercią nabył prawo do zwrotu podatku i nie złożył stosownej deklaracji, został uznany za niezgodny z art. 21 ust. 1 i art. 64 ust. 1 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 maja 2007 r. (Dz.U.07.105.721).

125)  Art. 100 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 54 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

126)  Art. 100 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 54 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

127)  Art. 100 § 2a dodany przez art. 1 pkt 54 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

128)  Art. 103 § 1 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 55 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

129)  Art. 109 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 56 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

130)  Art. 112 § 1 pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 57 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

131)  Z dniem 1 stycznia 2006 r. występująca w art. 112 § 1 pkt 3 kwota została podwyższona do 15.700 zł, zgodnie z pkt 2 obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 11 sierpnia 2005 r. w sprawie wysokości kwot wymienionych w art. 41 § 1 i w art. 112 § 1 pkt 3 ustawy - Ordynacja podatkowa (M.P.05.49.671).

Z dniem 1 stycznia 2007 r. występująca w art. 112 § 1 pkt 3 kwota została podwyższona do 15.800 zł, zgodnie z pkt 2 obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 17 sierpnia 2006 r. w sprawie wysokości kwot wymienionych w art. 41 § 1 i w art. 112 § 1 pkt 3 ustawy - Ordynacja podatkowa (M.P.06.57.609).

132)  Art. 112 § 7 zmieniony przez art. 1 pkt 57 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

133)  Art. 117 zmieniony przez art. 1 pkt 58 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

134)  Art. 117a dodany przez art. 1 pkt 59 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

135)  Art. 118 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 60 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

136)  Art. 131b dodany przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

137)  Art. 133 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 61 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

138)  Art. 133a dodany przez art. 1 pkt 62 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

139)  Art. 139 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

140)  Art. 143 § 1a dodany przez art. 1 pkt 63 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

141)  Art. 143 § 2 zdanie wstępne zmienione przez art. 1 pkt 63 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

142)  Art. 144:

- zmieniony przez art. 1 pkt 64 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 lutego 2006 r. (Dz.U.06.66.470) zmieniającej nin. ustawę z dniem 6 maja 2006 r.

143)  Art. 144a dodany przez art. 1 pkt 65 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

144)  Art. 146 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 66 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

145)  Art. 148 § 2 pkt 3 dodany przez art. 1 pkt 67 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

146)  Art. 151 zmieniony przez art. 1 pkt 68 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

147)  Art. 152 § 3 dodany przez art. 1 pkt 69 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

148)  Art. 153 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 70 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

149)  Art. 154a dodany przez art. 1 pkt 71 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 sierpnia 2005 r.

150)  Art. 154b dodany przez art. 1 pkt 71 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 sierpnia 2005 r.

151)  Art. 154c dodany przez art. 1 pkt 71 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 sierpnia 2005 r.

152)  Art. 165 § 3b zmieniony przez art. 1 pkt 72 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

153)  Art. 165 § 5 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 72 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

154)  Art. 165 § 7 dodany przez art. 1 pkt 72 lit. c) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

155)  Art. 168 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 73 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

156)  Art. 168 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 73 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

157)  Art. 168 § 5 zmieniony przez art. 1 pkt 73 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 16 sierpnia 2006 r.

158)  Art. 172 § 2 pkt 5 dodany przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

159)  Art. 181:

- zmieniony przez art. 1 pkt 74 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 lutego 2006 r. (Dz.U.06.66.470) zmieniającej nin. ustawę z dniem 6 maja 2006 r.

160)  Art. 182 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 75 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

161)  Art. 199a dodany przez art. 1 pkt 76 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

162)  Art. 200 § 2 pkt 3 dodany przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

163)  Rozdział 11a dodany przez art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

164)  Art. 201 § 1 pkt 6 dodany przez art. 1 pkt 77 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

165)  Art. 208 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 78 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

166)  Art. 212 zmieniony przez art. 1 pkt 79 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

167)  Art. 223a uchylony przez art. 1 pkt 80 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

168)  Art. 224 zmieniony przez art. 1 pkt 81 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

169)  Art. 224 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

170)  Art. 224a zmieniony przez art. 1 pkt 81 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

171)  Art. 224b zmieniony przez art. 1 pkt 82 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

172)  Art. 224c dodany przez art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2007 r.

173)  Art. 233 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 83 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

174)  Art. 234a dodany przez art. 1 pkt 84 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

175)  Art. 240 § 1 pkt 9 dodany przez art. 1 pkt 85 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

176)  Art. 240 § 1 pkt 10 dodany przez art. 1 pkt 85 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

177)  Art. 240 § 1 pkt 11 dodany przez art. 1 pkt 85 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

178)  Art. 240 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 85 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

179)  Art. 240 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 85 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

180)  Art. 241 § 2 pkt 3 dodany przez art. 1 pkt 86 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

181)  Art. 243 § 1a uchylony przez art. 1 pkt 87 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

182)  Art. 260 zmieniony przez art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

183)  Art. 261 uchylony przez art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

184)  Występująca w art. 262 § 1 kwota została podana zgodnie z kolejnymi obwieszczeniami Ministra Finansów w sprawie wysokości kwoty wymienionej w art. 262 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa:

- z dnia 11 sierpnia 2005 r. (M.P.05.49.672) - z dniem 1 stycznia 2006 r.

- z dnia 17 sierpnia 2006 r. (M.P.06.57.610) - z dniem 1 stycznia 2007 r.

185)  Art. 262 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

186)  Art. 267 § 1 pkt 1a dodany przez art. 1 pkt 26 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

187)  Art. 272 zdanie wstępne zmienione przez art. 1 pkt 90 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

188)  Art. 272a:

- dodany przez art. 1 pkt 91 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 27 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

189)  Art. 274 zmieniony przez art. 1 pkt 92 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

190)  Art. 275 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 93 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

191)  Art. 278 zmieniony przez art. 1 pkt 28 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

192)  Art. 278a uchylony przez art. 1 pkt 29 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

193)  Art. 279 uchylony przez art. 1 pkt 29 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

194)  Art. 280 zmieniony przez art. 1 pkt 30 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

195)  Art. 281 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 94 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

196)  Art. 281 § 3 dodany przez art. 1 pkt 94 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

197)  Art. 281a zmieniony przez art. 1 pkt 95 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

198)  Art. 283 § 1 pkt 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 96 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 31 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

199)  Art. 283 § 1 pkt 3 dodany przez art. 1 pkt 96 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

200)  Art. 284 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 97 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

201)  Art. 284 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 97 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

202)  Art. 284a § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 98 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

203)  Art. 284a § 1a dodany przez art. 1 pkt 32 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

204)  Art. 284a § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 32 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

205)  Art. 284a § 5 zmieniony przez art. 1 pkt 98 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

206)  Art. 284a § 5a dodany przez art. 1 pkt 98 lit. c) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

207)  Art. 284a § 5b dodany przez art. 1 pkt 98 lit. c) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

208)  Art. 284a § 6 zmieniony przez art. 1 pkt 98 lit. d) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

209)  Art. 285a § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 99 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

210)  Art. 285a § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 99 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

211)  Art. 285a § 4 dodany przez art. 1 pkt 99 lit. c) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

212)  Art. 286a § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 100 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

213)  Art. 288 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 101 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

214)  Art. 290 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 102 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

215)  Art. 290 § 2 pkt 6a dodany przez art. 1 pkt 33 lit. a) tiret pierwsze ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

216)  Art. 290 § 2 pkt 7 zmieniony przez art. 1 pkt 33 lit. a) tiret drugie ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

217)  Art. 290 § 3 uchylony przez art. 1 pkt 33 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

218)  Art. 290a zmieniony przez art. 1 pkt 103 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

219)  Art. 291 § 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 104 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

220)  Art. 291a dodany przez art. 1 pkt 105 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 sierpnia 2005 r.

221)  Art. 293 § 2 pkt 6 dodany przez art. 1 pkt 106 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

222)  Obecnie: urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, zgodnie z art. 90 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U.03.159.1548), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r.

223)  Art. 294 § 1 pkt 5 zmieniony przez art. 1 pkt 35 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

224)  Art. 294 § 1 pkt 6 dodany przez art. 1 pkt 107 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 sierpnia 2005 r.

225)  Art. 294 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 35 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

226)  Art. 295a dodany przez art. 1 pkt 108 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

227)  Art. 296 § 1 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 109 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

228)  Art. 296 § 1 pkt 3 dodany przez art. 1 pkt 109 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

229)  Obecnie: o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu, stosownie do art. 3 ustawy z dnia 27 września 2002 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł (Dz.U.02.180.1500), która weszła w życie z dniem 1 grudnia 2002 r.

230)  Art. 297 § 1 pkt 7:

- zmieniony przez art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.05.85.727) z dniem 16 czerwca 2005 r.

- zmieniony przez art. 176 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz.U.06.104.708) z dniem 24 lipca 2006 r.

231)  Art. 297 § 1 pkt 8 dodany przez art. 176 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz.U.06.104.708) z dniem 24 lipca 2006 r.

232)  Art. 297b dodany przez art. 1 pkt 110 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2006 r.

233)  Art. 298 pkt 5 zmieniony przez art. 4 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.05.85.727) z dniem 16 czerwca 2005 r.

234)  Art. 298 pkt 5a dodany przez art. 4 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.05.85.727) z dniem 16 czerwca 2005 r.

235)  Art. 298 pkt 5b dodany przez art. 176 pkt 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz.U.06.104.708) z dniem 24 lipca 2006 r.

236)  Art. 298 pkt 6a zmieniony przez art. 5 ustawy z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.07.120.818) z dniem 20 lipca 2007 r.

237)  Art. 299 § 3 pkt 1 uchylony przez art. 1 pkt 111 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

238)  Art. 299 § 3 pkt 9 zmieniony przez art. 25 lit. a) ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz.U.05.86.732) z dniem 1 czerwca 2005 r.

239)  Art. 299 § 3 pkt 11 dodany przez art. 1 pkt 36 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

240)  Art. 299 § 3 pkt 12 dodany przez art. 1 pkt 36 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

241)  Art. 299 § 4 zmieniony przez art. 25 lit. b) ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz.U.05.86.732) z dniem 1 czerwca 2005 r.

242)  Art. 299 § 4 pkt 4 dodany przez art. 1 pkt 36 lit. b) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

243)  Art. 299b dodany przez art. 1 pkt 37 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

244)  Art. 304 uchylony przez art. 1 pkt 38 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

245)  Art. 305a zmieniony przez art. 1 pkt 112 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 sierpnia 2005 r.

246)  Art. 305b pkt 2 uchylony przez art. 1 pkt 113 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 sierpnia 2005 r.

247)  Art. 305c zmieniony przez art. 1 pkt 114 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 sierpnia 2005 r.

248)  Rozdział 3 dodany przez art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.93.894) z dniem 1 lipca 2005 r.

249)  Art. 305n § 1 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 39 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

250)  Art. 305n § 1 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 39 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

251)  Art. 306a § 5 zmieniony przez art. 6 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.93.894) z dniem 1 lipca 2005 r.

252)  Art. 306a § 6 dodany przez art. 6 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.93.894) z dniem 1 lipca 2005 r.

253)  Art. 306e § 6 dodany przez art. 1 pkt 40 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

254)  Art. 306h § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 115 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

255)  Art. 306i § 2 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 116 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

256)  Art. 306j pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 117 lit. a) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

257)  Art. 306j pkt 6 dodany przez art. 1 pkt 117 lit. b) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz.U.05.143.1199) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2005 r.

258)  Art. 306k zmieniony przez art. 6 pkt 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.93.894) z dniem 1 lipca 2005 r.

259)  Art. 306l dodany przez art. 6 pkt 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.93.894) z dniem 1 lipca 2005 r.

260)  Art. 306m dodany przez art. 6 pkt 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.93.894) z dniem 1 lipca 2005 r.

261)  Art. 306m § 1 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 41 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

262)  Art. 306m § 1 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 41 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz.U.06.217.1590) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

263)  Art. 306n dodany przez art. 6 pkt 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.93.894) z dniem 1 lipca 2005 r.

264)  Obecnie art. 80 obowiązuje w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 61 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U.02.169.1387), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

265)  Obecnie art. 81 obowiązuje w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 61 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U.02.169.1387), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

266)  Obecnie art. 81 obowiązuje w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 61 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U.02.169.1387), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

267)  Uchylony przez art. 1 pkt 171 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U.02.169.1387), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

268)  Uchylony przez art. 1 pkt 54 lit. a ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 39, poz. 459), która weszła w życie z dniem 5 czerwca 2001 r.

<< WSTECZ <SPIS TREŚCI>